هر کس شود به خاک ری از معرفت مقیم باشـــــد پناه مـــرحمت سیّدالکـــــریم
از بــــس که صحــــن و گنبــد او با صفا بُوَد گویا که از بهشت برین می‌رســد نسیم
باشــــند عـــرشیان به طـــواف مــــزار او هستند قدسیان همه بر درگهش مقیم
ولادت حضرت عبد العظیم حسنی(ع) مبارک باد
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به‌مناسبت هفته وحدت، ۳۰ جمله برگزیده از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره «وحدت اسلامی و ارتباط با سایر ادیان» را منتشر می‌کند.
حفظ وحدت را اصل قرار بدهیم و اگر تکلیف شرعی‌یی هم احساس کردیم، ولی دیدیم عمل به این تکلیف ممکن است مقداری تشنج به وجود آورد و وحدت را از بین ببرد، قطعاً انجام آنچه که تصور می کردیم تکلیف شرعی است، حرام است و حفظ وحدت واجب خواهد بود. ۱۳۶۸/۰۴/۱۲ من توصیه می کنم هفته‌ی وحدت را - که به مناسبت میلاد نبىّ اکرم(صلّی‌الله علیه‌واله‌وسلّم) از روز دوازدهم تا هفدهم ربیع‌الاول ادامه دارد - همه‌ی آحاد مردم، مخصوصاً علما و فضلا و گویندگان و دانشمندان و افراد صاحب نفوذ گرامی بدارند و این مسأله را به عنوان یک شعار جمهوری اسلامی همیشه نگه دارند. ۱۳۶۸/۰۷/۱۹
«اینجور نباشد که کسى از یک گوشه‌اى خیال کند دارد از شیعه دفاع می‌کند و تصور کند دفاع از شیعه به این است که بتواند آتش دشمنى ضد شیعه و غیر شیعه را برانگیزد. این دفاع از شیعه نیست؛ این دفاع از ولایت نیست. اگر باطنش را بخواهید، این دفاع از آمریکاست؛ این دفاع از صهیونیست‌هاست.»(27/9/87)
خانواده درمانی
(هفتة وحدت نوزاد نارس نورس یا.....)
چرخ دنده‌های یک ساعت با هم ارتباط تنگاتنگی دارند، برخلاف مخلوط خاک اره با دانه‌های ماسه و شن. وقتی یک قسمتی از این چرخ دنده‌ها اشکال و ایرادی پیدا می‌کند بقیه سیستم و نظام ساعت هم به هم می‌ریزد. در خانواده درمانی، باور بر این است که تمام اعضای خانواده مانند سیستم ساعت با هم تعامل و همکاری دارند. اگر عضوی از خانواده گرفتار مشکل شود، بدون شک بر اعضای دیگر اثر می‌گذارد. مشکل یک سیستم مانند آیینةای است که عیوب و نقص‌های قسمت‌های دیگر را نمایش می‌دهد. بنابراین هنگام درمان باید کل خانواده با هم حاضر باشند و همکاری کنند.
وحدت چه چیز نیست؟
وحدت، ادغام و تذویب مذاهب اسلامی نیست
بدون شک وحدت اسلامی به معنای ادغام و تذویب مذاهب اسلامی در یکدیگر بر اساس مشترکات و کنار نهادن مفترقات نیست و این منظور از وحدت بدون شک برداشتی غیر واقعی و غیر معقول است که البته طرفدار و حامی چندانی نیز ندارد.
وحدت تعیین مذهب مرجع و برتر نیست
همچنین وحدت اسلامی به معنای تلاش برای تعیین و انتخاب یک مذهب به عنوان مذهب مرجع و کنار نهادن سایر مذاهب نیست و چنین برداشت و قرائت از وحدت نیز غیر واقعی است. هر چند شاید متعصبین و افراطیون مذاهب چنین قرائتی را با بر حق دانستن مذهب خود قرائت مرجح از وحدت بدانند و معنای تقریب را تقرب الی الحق (مذهب خود) به حساب آورند اما این برداشت طبعا نمی تواند هویت و حمایت جمعی برای این قرائت ایجاد کند و به اسم وحدت عملا به معنای نقض وحدت است!
وحدت دست کشیدن از اعتقادات نیست
از سویی دیگر شاید برخی از مفهوم وحدت این برداشت را در ذهن دارند که وحدت به معنای دست کشیدن از اعتقادات و کنار نهادن مباحثات علمی در مسائل اختلافی معطوف به کشف حقیقت است.
تو ضعف می کنی پسرت گریه می کند
مهدی رسیده و به برت گریه می کند
خاکی شده است موی سرت ؛ گریه می کند
این ظرف آب بر جگرت گریه می کند
بر روی دامن پسرت دست و پا مزن
اینگونه چنگ بر روی این خاک ها مزن
نامه حجت‌الاسلام قرائتی به مداحان
با هیچ کتابی نمی‌توان در خیابان‌های نیویورک اقامه نماز کرد، ولی چند سالی است که شیعیان آمریکا نماز ظهر عاشورا را در وسط خیابان می‌خوانند و این امام حسین(ع) است که در سایه عزاداری او این حرکات در سراسر جهان انجام می‌شود.
به جز عبارت معروف «من کنت مولاه و فهذا علی مولاه» از خطبه غدیر چه می دانیم؟
آیا این مولا به معنی دوست است یا ولی و سرپرست؟ اگر به خطبه توجه کنیم متوجه خواهیم شد.
توصیه اکید داریم که به جز این نوشته کل خطبه توسط شما خوانده شود.
متن عربی و فارسی کل خطبه را می توانید از اینجا بخوانید.
خداوند به من اعلام فرموده که اگر آنچه در حق علی بر من نازل نموده ابلاغ نکنم رسالت او را نرسانده‌ام.
جبرئیل سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوندِ سلام پروردگارم – که او سلام است- مرا مأمور کرد که در این اجتماع بپاخیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم که علی بن ابی طالب برادر من و وصی من و جانشین من بر امتم و امام بعد از من است. نسبت او به من همانند هارون به موسی است جز اینکه پیامبری بعد از من نیست؛ و او صاحب اختیار شما بعد از خدا و رسولش است.
ای مردم، من از جبرئیل در خواست کردم از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ این مهم معاف بدارد، زیرا از کمی متقین و زیادی منافقین و فساد ملامت کنندگان و حیله های مسخره کنندگان اسلام اطلاع دارم.
اسماعیل تو کیست؟ چیست؟
و اکنون در منا‌یی: ابراهیمی، و اسماعیل‌ات را به قربانگاه آورده‌ای؛
اسماعیل تو کیست؟
چیست؟
مقامت؟ آبرویت؟ موقعیت، شغلت؟ پولت؟ خانه‌ات؟ باغت؟ اتومبیلت؟ معشوقت؟ خانواده‌ات؟ علمت؟ درجه‌ات؟ هنرت؟ روحانیتت؟ لباست؟ نامت؟ نشانت؟ جانت؟ جوانی‌ات؟ زیبایی‌ات؟ ...
در میان همه روزهاى مبارک و مقدس، روز عرفه یک ویژگى‌هایى دارد که در سایر ایام، حتى در اعیاد شریفه و سایر ایام متبرکه به این پایه دیده نمى شود. بر اساس آنچه از روایات استفاده مى شود اهمیت توجه و نیایش با خداى متعال در این روز به قدرى است که فرموده‌اند: اگر روزه گرفتن باعث سستى در عبادت و دعا بشود، روزه نگیرید؛ با اینکه روزه یکى از بزرگترین عبادات است که: «الصّوم لى»؛ ولى این روز آنقدر دعا و توجه به خداى متعال مطلوب است که گفته‌اند: اگر روزه مانع مى شود، روزه را ترک کنید؛ بخصوص از هنگام زوال تا موقع غروب آفتاب، انواع دعاها و تسبیحاتى وارد شده که نشانه عظمت این روز و نزول برکات و رحمت‌هاى بى پایان از طرف خداى متعال بر بندگان شایسته اوست؛ و باز مى دانیم که در میان همه آموزه هاى دینى که در باره دعا و مناجات و توجه به خداى متعال وارد شده، کمتر دعایى، و شاید هیچ دعایى به‌اندازه دعاى عرفه سیدالشهدا ـ سلام الله علیه‌ـ اهمیت نداشته باشد. اگر درست توجه کنیم که این دعا در چه موقعیتى انشاء شده و با چه کیفیتى، ـ‌که در روایت وارد شده و راوى نقل کرده‌ـ بیشتر به اهمیتش پى مى بریم. جا دارد حال که خداى متعال بر ما منت گذاشته و ما را با ولایت اهل بیت آشنا کرده و این میراث نفیس و ارجمند را در اختیار ما قرار داده، بیشتر درباره اش تأمل کنیم و سعى کنیم از این دعا درس بگیریم.
ادای دعا کردن
امام ـ رحمه‌الله‌ـ در بعضى از فرمایشاتشان دارند که ـ امثال بنده را مى فرمایدـ ما باید دعا «بخوانیم»؛ ما دعا نمى کنیم؛ دعاهایى را که بزرگان کرده‌اند، ما مى خوانیم. به تعبیر بنده، ما اداى دعا کردن را درمى آوریم؛ دعا را یک کس دیگرى کرده، آن که دعا کرده؛ مقتضاى این جور دعا خواندن این است که حال ما این چنین باشد که: خدایا! ما لیاقت دعا کردن نداریم؛ مى خواهیم اداى دعاخوانها را در بیاوریم. اما خدا آن قدر کریم است که وقتى کسانى اداى بنده هاى شایسته اش را درمى آورند، مى پذیرد.
آخرش این خاک ایوانش طلایی می شود
گنبد و گلدسته های باصفایی می شود
این حرم با چار گنبد می شود بیت الحسن
هرکسی اینجا بیاید مجتبایی می شود
پنجره فولاد اینجا چه قیامت می کند
واقعاً اینجاعجب دارالشفایی می شود
نقشه این صحن را باید که از زهرا گرفت
نقشه را مادر دهد وه چه بنایی می شود
گنبد صادق، ضریح باقر و صحنِ حسن
پرچم سجاد،دارد دل هوایی می شود!
فایل صوتی بسیار جالب پیام امام خمینی
ما با اعلام برائت از مشرکین تصمیم بر آزادی انرژی متراکم جهان اسلام داشته و داریم و به یاری خداوند بزرگ و با دست فرزندان قرآن روزی این کار صورت خواهد گرفت.
مگر مسلمانان نمی بینند که امروز مراکز وهابیت در جهان به کانون های فتنه و جاسوسی مبدل شده اند، که از یک طرف اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام ملاهای کثیف درباری، اسلام مقدس نماهای بی شعور حوزه های علمی و دانشگاهی، اسلام ذلت و نکبت، اسلام پول و زور، اسلام فریب و سازش و اسارت، اسلام حاکمیت سرمایه و سرمایه داران بر مظلومین و پابرهنه ها، و در یک کلمه اسلام امریکایی را ترویج می کنند، و از طرف دیگر، سر بر آستان سرور خویش، امریکای جهانخوار، می گذارند.
بسم الله الرحمن الرحیم
«والذین هاجروا فی سبیل الله ثم قتلوا او ماتوا لیرزقنهم الله رزقا حسنا و ان الله لهو خیرالرازقین»
پیام استقامت و مظلومیت شما و زائران عزیزتر از جانمان را از کنار کعبه مظلوم و حرم خون آلود خدا شنیدم.
سلام خالصانه این جانب و همه ملت ایران را به همه عزیزانی که در کنار خانه خود و حرم امن خدا مورد تهاجم و گستاخی اجیرشدگان شیطان بزرگ، یعنی آمریکای جنایتکار قرار گرفته اند، ابلاغ کنید. این حادثه بزرگ نه تنها احساسات و عواطف ملت ایران را که یقینا دل همه آزادگان جهان و ملت های اسلامی را جریحه دار و متالم ساخته است ولی برای ملت بزرگ و قهرمانی همچون مردم عزیز کشورمان که تجربه چندین ساله انقلاب را دیده اند و نقاب از چهره ها و نیرنگ های ایادی آمریکا چون شاه و صدام را در حمله به عزاداران حسینی و آتش زدن قرآن ها و مساجد برداشته اند، این حوادث غیر مترقبه و شگفت آور نیست که دوباره دست کثیف آمریکا و اسرائیل از آستین ریاکاران و سردمداران کشور عربستان و خائنین به حرمین شریفین به درآید و قلب بهترین مسلمانان و عزیزان و میهمانان خدا را نشانه رود و مدعیان سقایت حاج و عمارت مسجدالحرام، خیابان ها و کوچه های مکه را از خون مسلمانان سیراب کنند.
براى روز دحوالارض (25 ذی القعده ) اعمالى نقل شده است:
الف) در روایتى از امیرمؤمنان(علیه السلام) نقل شده است: اوّل رحمتى که از آسمان به زمین نازل شد، روز بیست و پنجم ذى القعده بود؛ بنابراین اگر کسى آن روز را روزه بگیرد، و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت یکصد سال را دارد.
همچنین فرمود: در آن روز، اگر گروهى به ذکر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پیش از آن که متفرّق شوند برآورده سازد؛
