تاریخ تا همیشه شرمنده توست

هرگزننــوشت آنچه برازنده ےتوست
تاریخ ڪه تا همیشه شرمنده توست

ایثار، وفـا، عشـق، عـــمل، آینه، صـبر
اینها همه محتواےپرونده توست

ای کاش من هم «تأیید صلاحیت» شوم

 

این نوشتار -برخلاف ظاهرش- انتخاباتی نیست! درست است که هزاران نفری که برای انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی، ثبت نام کردند در انتظار تایید صلاحیت خود، برای آغاز فعالیت‌های تبلیغاتی هستند اما به نظر نگارنده، افرادی که تأیید صلاحیت نشدند، نه تنها نباید به بداخلاقی، روی آورند بلکه باید خیلی هم خوشحال باشند که زیر بار چنین مسئولیت سنگینی نرفتند؛ چون در نظام اسلامی، اصل بر انجام تکلیف است و به دست گرفتن پست و مقام، فقط طریقیت دارد یعنی فقط به جهت خدمت به اسلام و مسلمین، ارزش دارد و در غیر اینصورت، جز افزودن بار گناه و مسئولیت، چیزی به دنبال نخواهد داشت.
اما از این فضای انتخاباتی که بگذریم باید اعتراف کرد که بعضی اوقات، به هیچ وجه نباید به عدم تأیید صلاحیت، راضی شد؛ بلکه باید با تمام وجود، برای تأیید صلاحیت خود، تلاش کرد و حتی خود را به آب و آتش زد.

من اهمیت نمی‌دهم درباره‌ی ما چه می‌گویند؛ من می‌خواهم دل ولایت را راضی کنم.

شهید خرازی به روایت رهبر انقلاب

شهید خرازی به رفقایش گفته بود: «من اهمیت نمی‌دهم درباره‌ی ما چه می‌گویند؛ من می‌خواهم دل ولایت را راضی کنم.»

آن روز که جوانان ما چه در قالب بسیج، چه در قالب سپاه یا دیگر نیروهای مسلح، وارد میدان شدند و فداکارانه جنگیدند، برای اکثرشان اهمیت مسأله معلوم بود؛ می‌فهمیدند از چه و مقابل چه کسی دفاع می‌کنند. آنهایی که کنار نشستند و تماشا کردند، این‌جای قضیه را کم داشتند و اهمیت موضوع برایشان معلوم نبود. مسأله، فقط شکستن مرز و تصرف قسمتی از خاک نبود. اولا مسأله‌ی عزت و شرف و شخصیت و هویت آبروی یک ملت مطرح بود؛ ملتی که حرف نویی به میان آورده است و همه‌ی مستکبران جهان دست به دست هم داده‌اند تا آن حرف نو را در دهان او خفه کنند و نگذارند بیرون بیاید. ثانیا مسأله‌ی اسلام در میان بود.

وصیت نامه شهید نواب صفوی

وصیت نامه شهید نواب صفوی:

فراموش نکنید که راه راست از هر کجا کج شد بیراهه و به سوی هلاکت است.

برادر شما سید مجتبی نواب صفوی

داشتن آروزی شهادت احمدی روشن - حسینی بوددن

به نام تو ای پروردگار من
اللهم الرزقتا شهاده فی سبیلک بین یدی مولنا صاحب الزمان (عج)
خداوندا! ما را حسینی آفریدی
ما را حسینی زنده بدار.
خداوندا! ما را به حق حسین ابن علی (ع) و مادر و پدرش حسینی به شهادت برسان
آمین یا رب العالمین


مصطفی احمدی روشن
 

ثابت کنید که می توانیم در پناه اسلام غیر وابسته به ابرقدرت ها باشیم

آگاه باشید که در این برهه از زمان مسئولیت سنگینی بر دوش دارید. شما پاسدار خون های ریخته شده برای اسلام عزیز هستید و باید شما عزیزان پیام خون شهیدان و شعار آنها را با کار و کوشش در راه خدا به جهانیان صادر نمائید، و ثابت کنید که می توانیم در پناه اسلام غیر وابسته به ابرقدرت ها باشیم.

شهید ناصر بختیاری

*تصویر مربوط به شهید حاج امینی می باشد

تنها راه نجات ملت...

نگذارید وطن به دست نااهلان بیفتد. نگذارید دشمن به خاک ما تعرض کند. استقامت، ‌تنها راه نجات ملت ماست. بگذارید کشته شویم، اسیر شویم؛ ولی سرافرازی ملت به اسارت نیفتد.

شهید محمد جواد تندگویان

قبول این جور مسئولیتها دل شیر می‌خواهد...

نمی‌خواست زیر بار آن مسئولیت برود؛ می‌گفت: دل شیر می‌خواهد قبول این جور مسئولیتها... .
مسئولیت کمی نبود؛ می‌خواستند او را فرمانده تیپ کنند. نشسته بود گوشه اتاق و گریه می‌کرد.
چند روزی محمد این طوری بود. پدرش هم متوجه این شد که محمد تو حال خودش نیست. یک دفعه سرزده وارد اتاق شد و دید محمد گریه می‌کند.
گفت: آخر پسر!‌ آدمی به سن و سال تو که گریه نمی‌کند، بگو مشکلت چیست؟ منتظر بود محمد مثلاً‌ بگوید: در فلان عملیات شکست خورده‌اند یا در کارش گره کوری افتاده است.

هروقت می خواستم خوشبو شوم از ته دل می گفتم؛ یاحسین

میخواهم از شخصیتی سخن بگویم از تبار هابیل٫از تبار ابراهیم٫ اینجا سخن از فردی است نه همسان دیگران بلکه همسان یارانش٫اینجا سخن از یک قهرمان است.((از علی٫از علی حیدری))   قهرمانی که رفت تا ما را٫خاموشان را٫و نشستگان را آگاه سازدکه زندگی جز آزمایش از طرف خداوند تبارک و تعالی نیست.

مبارزه با یزید تمام نشد بلکه مسئولیت سنگین تر شد

زینب(س) پیامش این بود که اهداف حسین(ع) را بیان کند نه گریه. تا فرصت هست باید تبلیغ رسالت حسین(ع) را بدست گرفت و فلسفه شهادت حسین را بیان کرد بعد از شهادت حسین(ع) مبارزه با یزید تمام نشد بلکه مسئولیت سنگین تر شد و حفاظت از خون شهدا را باید داشته باشید.

شهید محمد علی خالوشاهان

اگر فقط روز تاسوعا و عاشورا سینه‌زنی کنیم بسیار ضرر کرده‌ایم

 اگر توانستیم اهل بیت را بشناسیم و پیرو و خط گیرنده از آنان باشیم پیروز و در فردای قیامت خوشحالیم، و اگر پیرو آنان نباشیم و فقط روز تاسوعا و عاشورا سینه‌زنی کنیم بسیار ضرر کرده‌ایم که با هیچ چیز نمی‌توان آن را جبران کرد. ما باید مانند آنان زندگی کنیم و مانند ‌آنان بمیریم.

شهید احمد تقدسی

حسین وار باید بجنگیم

ما لشگر امام حسینیم، حسین وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم کلامی‌ و دعایی جز این نباید داشته باشیم: «اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد.»

شهید خرازی خطاب به فرماندهان و رزمندگان اسلام

تو که واسه خاطر خدا می‌جنگی، حیف نیس نماز نمی‌خونی؟!

توی گردان شایعه شده بود که نماز نمی‌خونه آدم مرموزی بود؛ ساکت و تودار. اصلاً انگار نمی‌‌توانست با کسی ارتباط برقرار کنه. چند باری سعی کردم بهش نزدیک شم، اما نشد. فقط فهمیدم که اسمش کیارش است و داوطلب به جبهه آمده. از آشپزخانه غذایش را می‌گرفت و می‌رفت گوشه‌ای، مشغول خوردن می‌شد. اصلاً با جمع، کاری نداشت؛ فقط برای رزم شب و صبحگاه با بچه‌ها یک‌جا می‌دیدمش. اغلب هم سعی می‌کرد دژبان بایسته تا این‌که برود کمین.

به سنگر عملیات آمد و گفت: «می‌خواهم بروم کمین.»

حاج اکبر یه نگاهی بهش انداخت و گفت: «... داوطلب‌های کمین تکمیله...» -

جنگ را درست بنویسیم نه درشت...

مطبوعات ما جنگ را درشت می‌نویسد، درست نمی‌نویسد. همواره سعی‌مان این باشد که خاطره شهدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم که شهدا راهشان راه انبیاست و پاسداران واقعی هستند که در این راه شهید شدند.

شهید حاج حسین خرازی

سیاست پدر و مادر ندارد؟

سه تایى با هم یک حجره گرفتند; عبداللّه، رحمت اللّه و مصطفى. حجره شان معروف بود به حجره ى سیاسى ها. آن روزها مى گفتند «طلبه را چه به کارهاى سیاسى؟ سیاست پدر و مادر ندارد. آدم را بى دین مى کند. هر کس برود دنبالش، از عبادت کم مى آورد.»

توصیه شهید: از دماسنج به جای متر استفاده نکنیم

در هجوم فرهنگی‌ای که غرب و شرق برای ما ترسیم کرده، ما می‌خواهیم با ابزار فرهنگی دشمن کار بکنیم و ابزار فرهنگی دشمن را استفاده کردن به معنی این است که دشمن دارد ما را دور می‌زند. ابزار فرهنگی مثل ابزار نظامی نیست که مثلا بگوییم ما یک تانک از آنها گرفتیم و دقیقا یک ساعت قبل این در دست دشمن بوده و الان که دست ماست از آن علیه دشمن استفاده می‌کنیم. ابزار فرهنگی پیام خاص خود را هم دنبال خودش می‌آورد.

روحانی نباید صرفاً یک ماشین اجرایی شود...

شهید شاه آبادی اهمیت بسیار زیادی برای مسجد و نماز جماعت قایل بودند ، به طوری که حتی در جلسات مهم مملکتی که با حضور شخصیت های برجسته انقلاب تشکیل می شد، قبل از اذان ، جلسه را ترک می کرد و راهی مسجد می شد تا نماز جماعت را اقامه کند.
می گفت: من این قدر به مسجد و نماز جماعت اهمیت می دهم که حاضرم از آن طرف شهر بلند شوم و بیایم و نماز را بخوانم و دو باره به جلسه برگردم.

مسئله استقبال از سختی ها و مسئولیت پذیری از نظر شهید باهنر

مسئولیت پذیری در محیط های علمی و فرهنگی

دکتر باهنر در محیط های علمی ، به دنبال فعال نمودن و پویایی علم و جهت گیری به سوی خدمات به جامعه و رفع مشکلات است نیل به این هدف را از طریق مسئولیت پذیری می داند.

 

«‌مسئله دیگر، مسئله مسئولیت پذیری است به عنوان یک معیار ارزشی، این نبود، به خدا نبوده، ده سال قبل اغلب شما در جامعه بودید، در بین جوانان بودید در ادارات بودید و در نهادهای مختلف بودید و می دیدید مسئولیت پذیری نبوده

حیف بود که لاجوردی بمیرد؛ باید شهید می‌شد

شخصیت پولادین شهید لاجوردی

رهبر انقلاب:

ایشان [شهید لاجوردی] شخصیت برجسته‌ای بودند. من از قبل از انقلاب - دهه چهل - ایشان را می‌شناختم. در آن دوره، ایشان در چشم خود من و بیشتر کسانی که در خطّ مبارزه بودند، فردی پولادین به حساب می‌آمدند. همان‌طور که من در اطّلاعیه شهادت ایشان هم نوشتم، واقعاً آدمی بودند که در میدانهای سخت همیشه حاضر بودند و هیچ ابایی از ورود در کارهای دشوار نداشتند. خداوند ان‌شاءاللَّه جایگاه ایشان را عالی کند. البته سرنوشت ایشان مورد غبطه ماست؛

ثبت نام 5هزار نفر برای جنگ با اسرائیل

فداییان اسلام و مبارزه با اشغالگران قدس

یاسر عرفات می‌گفت: "هنگامیکه دانشجو بودم و در مصر درس می خواندم یک روز شهید نواب صفوی به دانشگاه آمد و سخنرانی کرد. پس از پایان سخنرانی نزد او رفتم و خودم را معرفی کردم . او به من گفت:« تو پسر علی هستی ، اما ملتت در اسارت به سر می برد. تو سید حسنی هستی. تو باید دین جدت را یاری دهی. تو باید ملت فلسطین را از چنگال اسرائیل نجات دهی، آن وقت اینجا نشسته ای درس می خوانی که چه ؟» عرفات افزود: این سخنان نواب صفوی مرا تکان داد و روحیه انقلابی در من پدید آورد و از آن پس درس و مشق را رها کردم و به کار نهضت پرداختم ."

 

به دنبال اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی اسرائیل در سال 1327، امواج خشم و نفرت جوامع اسلامی را نسبت به اسرائیل فراگرفت. سازمانها و نهادهای مردمی در سراسر کشورهای اسلامی و عربی تظاهرات گسترده ای را به راه انداختند و دولتهایشان را برای اعزام آنان جهت نبرد با اسرائیل تحت فشار قرار دادند. در ایران حکومت پهلوی نسبت به این امر حساسیتی از خود نشان نداد. اما جمعیت فدائیان اسلام و آیت الله کاشانی که همکاری های تنگاتنگی را در آن زمان داشتند، واکنش نشان دادند. به دعوت آنان اجتماع عظیمی در روز جمعه 31 اردیبهشت 1327 در مسجد سلطانی تهران (فقط پس از شش روز از تشکیل دولت اسرائیل) به منظور حمایت از مسلمانان فلسطین در قبال هجوم صهیونیستها برگزارشد.