پیشنهاد جالب شهید باهنر برای مدارس
ضرورت بهره برداری کامل از دوران تحصیل
بچه ی ما در سال، سه، چهار ماهش را رسماً تعطیل است؛ بعد هم ایام نوروز حدود پانزده روز تعطیل می کنند؛ بعضی جاها پنجشنبه را هم تعطیل می کنند؛ بعضی جاها مدرسه نصفه روزه است و بعضی هم سه نوبته است. بعد هم که مدرسه رفت مرتّب چانه بزند که من از این کتاب این قسمتش را نخواندم، نمره اش را بدهید. بعد از اتمام درس هم فقط یک ورقه دستش بگیرد و نتواند یک سیم کشی بکند، یک لوله کشی خانه اش را انجام بدهد و از عهده ی یک کار ساده برنیاید. یک شاگرد تراشکار معمول ما، در کارگاه آزادش خیلی قوی تر و بهتر از دیپلمه ی ما کار بلد باشد؛ یک شاگرد مکانیک بهتر از محصل ما کار بداند. در قسمت های نظری هم آیا وقتی محصل ما فارغ التحصیل شده، یک نویسنده است؟ یک متفکر، شاعر، ادیب، اقتصاددان، مدیر یا حسابدار است؟
ما دیگر نمی توانیم تحمل کنیم که دوازده سال از بهترین ایام عمر فرزندان و نوجوانان ما تلف شود و حاصل فراوانی نداشته باشد و این همه نیازهای مملکت ما باز هم باقی بماند. این برای ما ضایعه است. باید دست به دست هم بدهیم و یکدیگر را یاری کنیم. در سال، بودجه ی عظیمی به آموزش و پرورش اختصاص می یابد و در طول دوازده سال مبلغ زیادی خرج هر دانش آموز می شود. باید روی این مسئله فکر و کارکرد که این عمرها بیهوده تلف نشود و این درس خواندن ها پر بارتر و شکوفاتر باشد.
به خدا، برای ما قابل تحمل نیست که این نیروی عظیم از این بچه های خوب را داشته باشیم و میز و نیمکتشان را دیگران بسازند، سیم کشی مدرسه شان را دیگران بکنند. امسال، ما سیصد هزار میز و نیمکت برای مدرسه ها فرستادیم. چرا بچه ها خودشان نسازند و کار خودشان را انجام ندهند و ضمناً کاری و حرفه ای و هنری را یاد بگیرند؟ صد میلیون مداد، بچه های ما در سال مصرف می کنند. چرا این مدادها را خودمان نسازیم؟ واقعاً باید نسبت به آموزش و پرورش و فرهنگمان به گونه ی دیگری فکر کنیم؛ بایستی این فرهنگ به سوی خودکفایی پیش برود؛ باید این سویی برویم که خودمان خود را اداره کنیم و دست نیاز به سوی دیگران دراز نکنیم. به خدا، خودِ ما سرمایه داریم، سرچشمه های غنی استعداد داریم؛ آنچنان استعدادهای شکوفا و درخشانی در این بچه های عزیز ما هست که نباید اجازه دهیم تلف شود:
"آیا می پنداری که تو {ای انسان} یک جثّه ی کوچک هستی در حالی که جهان بزرگ تر در درون توست."
در هر یک از این بچه های ما یک جهان بزرگ خلاصه شده است و شخصیت و شرف دارد که باید شکوفا شود و در کنار این شکوفایی استعدادها، باید آن تربیت و فرهنگ پربار و خلّاق اسلامی ترویج و اشاعه گردد.
ما الآن در دریای جوّ و تربیت و حرکت اسلامی شنا می کنیم. فرزندان ما باید در این موج عظیم شناور شوند و مدارس ما باید به سوی اسلام و فعالیت شدید و وسیع اسلامی پیش برود. برای اینکه در سایه ی اسلام، علم و تخصص می آید و فرهنگ و مهارت و خودکفایی و همه چیز می آید.
شهید محمد جواد باهنر- تاریخ سخنرانی : پاییز 1359 – کتاب مباحثی پیرامون فرهنگ انقلاب اسلامی ص 98