ولادت حضرت عبد العظیم حسنی(ع) مبارک باد
هر کس شود به خاک ری از معرفت مقیم باشـــــد پناه مـــرحمت سیّدالکـــــریم
از بــــس که صحــــن و گنبــد او با صفا بُوَد گویا که از بهشت برین می‌رســد نسیم
باشــــند عـــرشیان به طـــواف مــــزار او هستند قدسیان همه بر درگهش مقیم
ولادت حضرت عبد العظیم حسنی(ع) مبارک باد
از تفحص در زندگانی حضرت عبدالعظیم(ع) معلوم می‌شود که ایشان در زمان خود، از پرهیزگاران و عابدان و از متقین و ابرار به شمار می‌رفته‌اند، و از جهت خلوص عقیده و قلب روشن و اعتقادات درست و صحیح، مورد توجه ائمه اطهار (علیهم‌السلام) بوده‌اند.
حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم (ع) در سال 173 هجری قمری در شهر مقدس مدینه واقع شده است و مدت 79 سال عمر با برکت ایشان، با دوران امامت چهار امام معصوم، یعنی امام موسی کاظم (ع)، امام رضا (ع)، امام محمدتقی (ع) و امام علی النقی (ع) مقارن بوده است. محضر مبارک امام رضا (ع)، امام محمد تقی (ع) و امام هادی (ع) را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده‌اند.
حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه معصومین (علیهم‌السلام) و از چهره‌های بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت (علیهم‌السلام) و پیروان آنان بودند و در مسایل دین، آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشتند. ستایش‌هایی که ائمه معصومین (علیهم‌السلام) از وی به عمل آورده‌اند، نشان‌دهنده شخصیت علمی و مورد اعتماد ایشان است.
حضرت عبدالعظیم (ع) می‌فرمایند: روزی به خدمت حضرت امام محمدتقی (ع) رسیدم و این گفتار دلنشین را از امام شنیدم که فرمود: دیدار دوستان آرامش و سلامت عقل را در پی دارد، اگر چه دیداری کوتاه باشد.
