به نام تو ای پروردگار من
اللهم الرزقتا شهاده فی سبیلک بین یدی مولنا صاحب الزمان (عج)
خداوندا! ما را حسینی آفریدی
ما را حسینی زنده بدار.
خداوندا! ما را به حق حسین ابن علی (ع) و مادر و پدرش حسینی به شهادت برسان
آمین یا رب العالمین
مصطفی احمدی روشن
آقای مهدی جهاندار شاعر نامدار و خوش آوازه ی اصفهان با تضمین غزل من، مخمّسی زیبا سروده اند. برای شهید روشن
با هم می خوانیم:
تا چراغی در میان این شبستان روشن است
تا تنور نان گرم مرد چوپان روشن است
شک نکن قصد پلنگ تیز دندان روشن است
" امشب از داغی دوباره چشم تهران روشن است
یوسفی رفته است آری وضع کنعان روشن است"
شخصیت مورد علاقه اش در میان فرماندهان جنگ، جاوید الاثر احمد متوسلیان بود. دو تا نقطه ی تلاقی با ایشان داشت. یکی خط شکنی و خدشه ناپذیری در رسیدن به هدف. دیگری دشمنی با رژیم صهیونیستی. برای حمایت از مردم مظلوم فلسطین دو سه بار کمپین راه انداخت. برون مرزی هم فکر می کرد. ایمیل گروهی از فعالان سیاسی مسلمان را در آمریکا و اروپا داشت. دست کم در دو سه مقطع جریان سازی حسابی ای کرد. هنوز کسی از این دست سناریوهای آقا مصطفا خبری ندارد.
مادر مصطفا گریه نمی کرد. همه فکر می کردند از شوک باشد. دکتر ها به همسرش می گفتند: «کاری کند که به خاطر پسر گریه کند.» چند بار به بهانه روضه ی سید الشهدا و گریزهایی که مداح به مصیبت مادر می زد، همه گفتند کار تمام شد، بغضش ترکید. اما مادر مصطفا یک هفته بود که گریه نمی کرد، باز هم نکرد. معمایی شده بود برای خودش.
مادر مصطفا در تشییع هم که برای مردم صحبت کرد همه گریه کردند. زار زدند. از ته دل سوختند، اما خودش گریه نکرد. برخلاف مادرهای دیگر شهید. و همین بود تا وقتی که رهبری خواستند خدا حافظی کنند. مادر مصطفا به نجوا و با بغضی که صدا را خشدار می کند گفت: آقا من تا امروز برای اینکه دشمن از اشک من شاد نشود، گریه نکردم. حالا هم ... که رهبری فرمودند: چرا؟! نخیر؛ گریه کنید! دشمن غلط می کند. و مادر خیالش که راحت شد، اذن را که گرفت ،بند سد اشک شکست.
****
همه منتظر بودند ببینند حال مادر شهید چطور می شود. بی تاب می شود؟ گله ای، حرفی ... اما مادر مصطفی چیزی نگفت و محکم ایستاده بود. پرسیدند حالا شما چه می کنید؟
به علیرضا نوه اش اشاره کرد و گفت : «مصطفای دیگری تربیت می کنم.»
