شعر: وا مصیبت! فتنه شاید از رفیقان بوده باشد

مهدی جهاندار غزلی با محوریت فتنه خواند:

فتنه شاید روزگاری اهل ایمان بوده باشد
آه این ابلیس شاید روزی انسان بوده باشد

فتنه شاید در لباس میش، گرگی تیز دندان
در لباسی تازه شاید فتنه چوپان بوده باشد

فتنه شاید کنج پستوی کسی لای کتابی؛
فتنه لازم نیست حتماً در خیابان بوده باشد

فتنه شاید در صف صفِین می جنگیده روزی
فتنه شاید در زمان شاه، زندان بوده باشد!

فتنه شاید با امام از کودکی همسایه بوده
یا که در طیّاره ی پاریس_تهران بوده باشد

فتنه شاید تابی از زلف پریشان نگاری
فتنه شاید خوابی از آن چشم فتّان بوده باشد

فتنه شاید اینکه دارد شعر می خواند برایت؛
وا مصیبت! فتنه شاید از رفیقان بوده باشد

ذرّه ای بر دامن اسلام ننشیند غباری
نامسلمانی اگر همنام سلمان بوده باشد

دوره ی فتنه است آری، می شناسد فتنه ها را
آنکه در این کربلا عبّاس ِ دوران بوده باشد

فتنه خشک و تر نمی داند خدایا وقت رفتن
 کاشکی دستم به دامان شهیدان بوده باشد

 

مهدی جهاندار یکی دیگر از شاعرانی بود که از استان اصفهان در محضر امین شعر انقلاب به شعرخوانی پرداخت.

 

در پایان این شعرخوانی شاعر اصفهانی آقا فرمودند: آفرین. مخصوصا وقتی شاعر این بیت را خواند: «فتنه شاید کنج پستوی کسی لای کتابی/فتنه لازم نیست حتماً در خیابان بوده باشد» مقام معظم رهبری و تمام حاضران او را تحسین کردند.

اما وقتی شاعر این مصرع را می خواند: «فتنه شاید اینکه دارد شعر می خواند برایت/وا مصیبت! فتنه شاید از رفیقان بوده باشد» آقا سخن شاعر را قطع کرده و فرمودند: خدا نکند.

معظم له در پایان سه مرتبه فرمودند: بسیار بسیار خوب ، خیلی خوب بود.