روحانی: در مسأله گروگانگیری آنقدر مقاومت کردیم تا آمریکا در برابر ملت ما وارد به رکوع شد

حادثه عظیمی بنام مسأله گروگانگیری درتاریخ ما اتفاق افتاد. ابرقدرتی بنام امریکا، شکسته شد. این بت امریکا درهم شکسته شد. کسانی درجامعه ما و در سراسر جهان بودند که فکر می کردند به امریکا نمی شود گفت بالا چشمت ابرو است و این مسأله را باور یقین داشتند. بت امریکا شکسته شد. این خیالی این بت پوشالی ازبین رفت از همان آغاز یک عده با مسأله گروگانگیری مخالفت کردند. یک عده می گفتند بی چون و چرا و بلافاصله گروگانها باید آزاد شوند. عده ای می گفتندباید بمانند و من روی این جمله تأکیدکنم. ملت ایران، در گروگانگیری ما گروگان نگرفته بودیم تا پولی رابه دست بیاریم. این تبلیغات خود آمریکا است. ماگروگانگیری کردیم برای اینکه توطئه بزرگ آمریکا را خنثی کنیم. آنها می خواسته اند توطئه ای را بنام «شاه» درخارج به وجود آورند. توطئه راما خنثی کردیم، درمسأله گروگانگیری بسیاری از حقایق برای امت و ما روشن شد. که روشنی آن حقایق و آن خطوط از میلیاردها میلیارد دلار برای ما ارزنده تراست. ما در مسأله گروگانگیری آنقدر مقاومت کردیم تا آمریکا در برابر ملت ما خم شود. مسأله پول مطرح نبود مسأله خم شدن آمریکا مطرح بود. آنقدر مقاومت کردیم تا آمریکا در برابر ملت ما وارد به رکوع شد. چه کسانی باگروگانگیری مخالف بودند؟ چه کسانی موافق بودند؟ چه کسانی بودند که در همان روزهایی که دولت چانه میزد و می خواست تضمین بگیرد، ناراحت و لرزان بودند و می گفتند چه کسی به دولت گفته است تضمین بگیرد؟ چرا زودتر این ها را رها نمی کنند؟ و وقتی اینها رها شدند و آمریکا تسلیم شد. چه کسانی فریادها را آغاز کردند برای اینکه عقب نیفتند و به قول معروف دست پیش کرفتند. اینها مسائلی است که برای ما روشن و آشکار بشود. چه کسانی بودند که می خواستند (اف-۱۴) های ما را به آمریکا پس بدهند؟ همان اف-۱۴هایی که امروز حفاظت آسمان ایران را به عهده دارند. چه کسانی مخالفت کردند؟ چه کسانی اصرار داشتندبراینکه اف-۱۴که سرمایه ای بود برای نیروهای هوایی ما، و آن وقت من در ستاد ارتش بودم. افسرانی آمده بودند و گریه می کردند و می گفتند مبادا این توطئه تحقق پیدا بکند. و امروزه دراین جنگ دیدیم که حتی حفاظت قسمتی از آسمان تهران به عهده همین اف-۱۴ها بود و اینها توانستند آسمان ما را حفاظت کنند. این مسأله مهم نیست؟ نباید اینها برای ما روشن بشود؟

دکتر حسن  - تاریخ: ۱۳۵۹/۱۱/۱۸

منبع: کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی