برخورد دوگانه - احکام اسلام خشونت دارد یا ....

گاهى در کتابها و روزنامه‏ هایشان مى‏ نویسند که احکام جزایى اسلام احکام خشنى است! حتى یک نفر با کمال بى‏ آبرویى نوشته بود احکام خشنى است که از اعراب پیدا شده‏ است! این خشونت عرب است که این گونه احکام آورده است! من تعجب مى‏ کنم اینها چگونه فکر مى ‏کنند! از طرفى اگر براى ده گرم هروئین چندین نفر را بکشند مى‏ گویند قانون است! ... وقتى این قوانین خلاف انسانى جعل مى‏ شود، به نام اینکه مى‏ خواهند جلو فساد را بگیرند، خشونت ندارد! من نمى‏ گویم هروئین بفروشند، لکن مجازاتش این نیست. باید جلوگیرى شود، اما مجازاتش باید متناسب با آن باشد (اعتراض امام جهت دیگری دارد و آن عدم رعایت عدالت است)^*. اگر شارب الخمر را هشتاد تازیانه بزنند خشونت دارد، اما اگر کسى را براى ده گرم هروئین اعدام کنند خشونت ندارد! در صورتى که بسیارى از این مفاسد که در جامعه پیدا شده از شرب خمر است: تصادفاتى که در راهها واقع مى‏ شود، خودکشی ها، آدم‏کشی ها، بسیارى از آنها معلول شرب خمر است. استعمال هروئین مى‏ گویند چه بسا از اعتیاد به شرب خمر است. مع ذلک، اگر کسى شراب بخورد اشکالى ندارد؛ چون غرب این کار را کرده است! و لهذا آزاد مى‏ خرند و مى‏ فروشند. اگر بخواهند فحشا را، که شرب خمر یکى از واضحترین مصادیق آن است، جلوگیرى کنند و یک نفر را هشتاد تازیانه بزنند، یا زناکارى را صد تازیانه بزنند، یا محصنه یا محصن را رجم کنند، وا مصیبتاست! اى واى که این چه حکم خشنى است! و از عرب پیدا شده است! در صورتى که احکام جزایى اسلام براى جلوگیرى از مفاسد یک ملت بزرگ آمده است. فحشا که تا این اندازه دامنه پیدا کرده که نسلها را ضایع، جوانها را فاسد، و کارها را تعطیل مى‏ کند، همه دنبال همین عیاشی هایى است که راهش را باز کردند، و به تمام معنا دامن‏ مى‏ زنند و از آن ترویج مى‏ کنند. حال اگر اسلام بگوید براى جلوگیرى از فساد در نسل جوان یک نفر را در محضر عموم شلاق بزنند، خشونت دارد؟

از آن طرف، کشتارى که قریب پانزده سال است به دست ارباب هاى این هیأتهاى حاکمه در ویتنام واقع مى‏ شود، و چه بودجه‏ هایى خرج شده و چه خونهایى ریخته شده است، اشکالى ندارد! اما اگر اسلام براى اینکه مردم را در برابر قوانینى که براى بشر مفید است خاضع کند، فرمان دفاع یا جنگ بدهد و چند نفر مفسد و فاسد را بکشد، مى‏ گویند این جنگ چرا شده است.

تمام اینها، نقشه‏ هایى است که از چند صد سال پیش کشیده شده؛ و بتدریج دارند اجرا مى‏ کنند و نتیجه مى‏ گیرند. ابتدا مدرسه‏ اى در جایى تأسیس کردند؛ و ما چیزى نگفتیم و غفلت کردیم. امثال ما هم غفلت کردند که جلو آن را بگیرند و نگذارند اصلًا تأسیس شود. کم کم زیاد شد، و حالا ملاحظه مى‏ فرمایید که مبلغین آنها به تمام دهات و قصبات رفته‏ اند و بچه‏ هاى ما را نصرانى یا بى‏ دین مى‏کنند. نقشه آن است که ما را عقب مانده نگه دارند، و به همین حالى که هستیم و زندگى نکبت‏ بارى که داریم نگه دارند تا بتوانند از سرمایه‏ هاى ما، از مخازن زیرزمینى و منابع و زمینها، و نیروى انسانى ما استفاده کنند.

مى‏ خواهند ما گرفتار و بیچاره بمانیم؛ فقراى ما در همین بدبختى بمانند و به احکام اسلام، که مسأله فقر و فقرا را حل کرده است، تسلیم نشوند؛ و آنان و عمالشان در کاخهاى بزرگ بنشینند، و آن زندگانى مرفه و کذایى را داشته باشند.

اینها نقشه‏ هایى است که دامنه ‏اش حتى به حوزه‏ هاى دینى و علمى رسیده است؛ به طورى که اگر کسى بخواهد راجع به حکومت اسلام و وضع حکومت اسلام صحبتى بکند، باید با تقیه صحبت کند، و با مخالفت استعمارزدگان روبه شود. چنانچه پس از نشر چاپ اول این کتاب، عمال سفارت (سفارت رژیم شاه در عراق) بپاخاسته و حرکات مذبوحانه‏ اى کردند؛ و خود را بیش از پیش رسوا نمودند. اکنون کار به اینجا رسیده که لباس جُندى (سربازى) را جزء خلاف مروت و عدالت مى‏ دانند! در صورتى که ائمه دین ما جندى (سرباز) بودند؛ سردار بودند؛ جنگى بودند. در جنگهایى که شرحش را در تاریخ ملاحظه مى‏ فرمایید با لباس سربازى به جنگ مى‏ رفتند؛ آدم مى‏ کشتند؛ کشته مى ‏دادند.

امیر المؤمنین (ع) «خود» بر سر مبارک مى‏ گذاشت و زره بر تن مى‏ کرد و شمشیر حمایل داشت. حضرت امام حسن (ع) و سید الشهداء چنین بودند. بعد هم فرصت ندادند و گر نه حضرت باقر (ع) هم این طور مى‏ بود حالا مطلب به اینجا رسیده که پوشیدن لباس جندى مضر به عدالت انسان است! و نباید لباس جندى پوشید! و اگر بخواهیم حکومت اسلامى تشکیل دهیم، باید با همین عبا و عمامه تشکیل حکومت دهیم، و الّا خلاف مروت و عدالت است! اینها موج همان تبلیغاتى است که به اینجا رسیده؛ و ما را به اینجا رسانیده است که حالا محتاجیم زحمت بکشیم تا اثبات کنیم که اسلام هم قواعد حکومتى دارد.

این است وضع ما. خارجی ها به واسطه تبلیغاتى که کرده ‏اند و مبلغینى که داشته‏ اند این اساس را درست کرده ‏اند. قوانین قضایى و سیاسى اسلام را تمام از اجرا خارج کرده‏ اند؛ و به جاى آن مطالب اروپایى نشانده ‏اند، تا اسلام را کوچک کنند و از جامعه اسلامى طرد کنند؛ و عمالشان را روى کار بیاورند و آن سوء استفاده‏ ها را بکنند.

 

*"ما حاکم و زمامدارى مى‏ خواهیم که مجرى قانون باشد؛ نه مجرى هوسها و تمایلات خویش؛ مردم را در برابر قانون مساوى بداند، و بین افراد امتیاز و تبعیض قائل نشود؛ خاندان خود و دیگرى را به یک نظر نگاه کند؛ اگر پسرش دزدى کرد، دستش را قطع کند؛ برادر و خواهرش هروئین فروشى کردند، آنها را اعدام کند؛ نه اینکه عده‏ اى را براى ده گرم هروئین بکشند، و کسان آنها باند هروئین داشته باشند و خروارها هروئین وارد کنند!" (ص130)

 

امام خمینی- کتاب ولایت فقیه، ص15 تا 19