ما برای اداره کشور، بیش از همه چیز به نیروی انسانی احتیاج داریم

حجت الاسلام اخوان: حاکم جامعه اسلامی مجبور است که انسانها را به بهشت هدایت کند/ هدف اصلی انقلاب اسلامی، رساندن انسان به قرب الی الله است

این که بعضی قائلند که ما نباید آدم ها را به زور بفرستیم به بهشت، این اشتباه است. حکومت اسلامی تشکیل می شود که این اتفاق ها داخلش بیافتد و اگر غیر از این باشد، حکومت اسلامی با حکومت غیر اسلامی هیچ تفاوتی ندارد. تنها تفاوت حکومت اسلامی با دیگر حکومت ها همین است که حاکم اسلامی خودش را مربی و تربیت کننده این جامعه می داند و بستر های حکومت های اسلامی را تشکیل می دهد که جامعه را به تربیت دینی و قرب الهی برساند و منظور از جامعه، تک تک افراد است.

باشگاه متانت، با هدف احیاء هویت صنفی مربیان تربیتی و تشکیل شبکه‏ای از سرگروه ها، مربیان و اساتید امر تربیت تأسیس شده است. عناوینی همچون مشاوره، آموزش، پشتیبانی و کارورزی از اهم برنامه های این باشگاه می باشد. اردوهای آموزشی ماهانه با هدف بهره مند ‏شدن از اساتید بزرگوار و مجرب امر تربیت و ایجاد دغدغه و حساسیت نسبت به مسائل تربیتی و توانمندسازی سرحلقه‏ های مستعد در حال برگزاری می باشد.

 

به گزارش رجانیوز، دومین اردوی این باشگاه با سخنرانی حجت‌الاسلام اخوان همراه بود. وی به عنوان معاونت تربیتی سپاه محمد رسول الله(ص) و مسئول قرارگاه صالحین تهران حدود یک دهه در این جایگاه، مشغول خدمت به مردم تهران و بسیجیان می باشد.

 

وی در این جلسه در تبیین اهداف تأسیس باشگاه متانت (مربیان نخبه انقلابی تهران) گفت: نگاهمان در باشگاه متانت این است که مزرعه هایی بسازیم که محصول این مزرعه ها قابل نشر به بقیه جامعه باشد. کار متانت نیز این گونه است که با سرگروه ها و سرحلقه های بسیج ارتباط برقرار نماید تا بتواند در آینده به وسیله ی همین ها، یک گستره ی عظیم [تربیتی] ایجاد نماید.

 

متن کامل این سخنرانی تربیتی در ادامه می‌آید:

 

نگاه به کار تربیتی، نگاه ابدی کردن یک انسان است

 

مقوله ی تربیت مقوله ای است که صاحب نظران، تفاسیر مختلفی از آن ارائه می کنند و عمده ی مفسّرین با توجه به این که عنایت دارند ما باید نیروی انسانی در تراز انقلاب اسلامی ایجاد و برای انقلاب اسلامی کادر سازی نماییم ، مأجور هستند. اما مبنای این کار تربیتی چیست و ما طبق چه ملاک هایی باید این کار تربیتی را جلو ببریم و نگاهمان به این کار تربیتی چگونه باید باشد؟

 

روزی خدمت آیت الله جاودان بودیم، ایشان نگاهی بسیار عمیق به بحث تربیتی داشتند که با نگاه ما قابل مقایسه نیست. ما شاید کار تربیتی را داخل یک سری از برنامه هایی که رنگ و بوی تربیتی دارند نگاه می کنیم، اما افرادی مثل آیت الله جاودان، نگاهشان به کار تربیتی نگاه ابدی کردن یک انسان است. نگاه رساندن یک انسان به قرب الهی است و نگاه رساندن یک انسان به آن مقام بالای انسانی. 

 

هدف اصلی انقلاب اسلامی، رساندن انسان ها به قرب الی الله 

 

می خواهیم مفهوم تربیت را از نگاه حضرت آقا بررسی کنیم. اعتقاد داریم که در کشوری زندگی می کنیم که در آن ولی فقیه حاکم است، بنابراین تربیت باید با نگاه ولی حاصل شود.

 

 بعضی ها نگاهشان به حضرت آقا، نگاه حکومت داری است، یعنی می گویند که حضرت آقا حاکم جامعه است و حاکم و سیاست مدار باید جامعه را به هر شکل ممکن اداره کند و کار تربیت، غیر از حکومتداری و یک امر عرفانی است! درحالی که مکتب شیعه، کار «ولی» را اولاً و بالذات، تربیت می داند.

 

برای حرکت پیامبر ^{(صلی الله علیه و اله)} سه مرحله متصوریم. اولین مرحله که پیغمبر بالذات و لاجرم باید انجام می داد، تبلیغ دین بود و نمی توانست از این کار سر باز زند، از این رو به ایشان می گفتند که تو مبشّری و منذری و باید کارت را انجام دهی.

 

در دومین مرحله ی حرکت، پیامبر^{(صلی الله علیه و اله)} باید انسان هایی تربیت می کرد که این انسان ها بتوانند جامعه انسانی تشکیل دهند، ایشان برای رسیدن به این مرحله کارش را با تک تک افراد آغاز نمود. این کار تربیتی را پیغمبر باید انجام می داد تا در ورود به مدینه با این ارکانی که تربیت کرده بود، بتواند یک حکومت درست کند و بستر تربیت جامعه را ایجاد نماید.

 

پس یک تبلیغ داشتیم که وظیفه اولیه پیامبران است، بعد از آن باید تربیت نیروی انسانی نمایند تا اینگونه ارکان جامعه ای را بسازند که این جامعه بستر تربیت انسان های دیگر باشد. 

 

و امام زمان (عج) و ولی فقیه زمان در همان مسیر پیغمبر می باشند [و ادامه دهنده حرکت ایشان]. 

 

ولی فقیه و امام زمان (عج) دیگر کار تبلیغ دین را ندارند [با این تفاوت که ولی فقیه دیگر کار تشریع دین را به عهده ندارد بلکه دو کارِ اساسی دیگر یعنی تبیین دین، تربیت و حکومت سازی را همچنان بر عهده دارد. یعنی این رسالت پیغمبری شان از این جا به بعد برقرار است، یعنی این انسان ها باید بتوانند تربیت کنند تا حکومت ها و بستر های تربیت جامعه را ایجاد کنند. 

 

پس حضرت آقا به عنوان «ولی»، متولی چه چیز در این جامعه است ؟

 

حضرت آقا در دیداری با مسئولین فرمودند بودند که ما نباید هدف انقلاب اسلامی را گم کنیم. هدف اصلی انقلاب اسلامی، رساندن انسان ها به همان قرب الی الله است یعنی ما هدفمان از تشکیل حکومت اسلامی،  قرب الی الله است.

 

حاکم اسلامی، مربی و تربیت کننده جامعه/ حاکم ما مجبور است که آدم ها را به بهشت هدایت کند

 

هدف، رسیدن تمام مردم جامعه به قرب الی الله است و قبل از رسیدن به آن یک جامعه سازی داریم و قبل از آن هم یک انسان سازی. همین مراحلی که از حرکت پیامبر برداشت می شود ، همین مراحل را حضرت آقا مبنای حکومت اسلامی قرار می دهند. حکومت اسلامی تشکیل نمی شود که فقط به امور دنیوی انسان ها بپردازد، چون مقام امام این نیست. مقام امام همان مقامی است که در کتب کلامی ما آمده که هم امر دین و هم امر دنیا و هم امر آخرت انسان ها به عهده اوست. یعنی حاکم ما مجبور است که آدم ها را به بهشت هدایت نماید! ولی این که بعضی قائلند که ما نباید آدم ها را به زور بفرستیم به بهشت، این اشتباه است. حکومت اسلامی تشکیل می شود که این اتفاق ها داخلش بیافتد و اگر غیر از این باشد، حکومت اسلامی با حکومت غیر اسلامی هیچ تفاوتی ندارد. تنها تفاوت حکومت اسلامی با دیگر حکومت ها همین است که حاکم اسلامی خودش را مربی و تربیت کننده این جامعه می داند و بستر های حکومت های اسلامی را تشکیل می دهد که جامعه را به تربیت دینی و قرب الهی  برساند و منظور از جامعه، تک تک افراد است.

 

سال ۵۳ حضرت آقا جملاتی دارند که در مورد حرکت تربیتی پیغمبر^{(صلی الله علیه و اله)}  است:

 

«انبیاء می آیند تا انسان ها را از بدی ها، پستی ها و جهالت ها، رذیلت های اخلاقی و از پوشیده ماندن استعداد های درونی خلاص کنند و نجات دهند، آن ها را انسان کامل و متعالی بسازند، این هدف اولیه و اصلی انبیاء است و غیر قابل خدشه است. 

پیغمبر برای ساختن انسان ها از چه راه و وسیله ای استفاده می کند و چطور آن ها را می سازد؟ آیا مدرسه درست می کند؟ آیا مکتب فلسفی درست می کند؟ صومعه و جایگاه عبادت درست می کند؟ خیر. پیغمبر برای ساختن انسان باید کارخانه ی انسان سازی درست کند. پیغمبر ترجیح می دهد که ده سال، بیست سال دیرتر موفق بشود، اما آن چه که می سازد، یک انسان و دو انسان و بیست انسان نباشد، کارخانه ی انسان سازی درست می کند که به طور خودکار انسان کامل پیغمبرپسند تحویل دهد. پس پیغمبر برای ساختن انسان ها و قوام آوردن مایه ی انسان ها از کارخانه ی انسان سازی استفاده می کند. کارخانه انسان سازی چیست؟ کارخانه انسان سازی، جامعه و نظام اسلامی است.» ( ولایت و حکومت، برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری درباره ولایت و حکومت، ص ۵۰ – ۴۰)

 

پیغمبر^{(صلی الله علیه و اله)} برای آن که بتواند جامعه مورد نظر که همان کارخانه انسان سازی است را تشکیل بدهد، به یک جمع به هم پیوسته متحد احتیاج دارد که دارای ایمان راسخ باشند و از اعماق قلب مؤمن و معتقد به این مکتب بوده و با گام استوار، پویا و جویای آن هدف باشند.

 

پیغمبر ^{(صلی الله علیه و اله)} برای این که سنگ بنای یک جامعه مدنی را بتراشد، مجبور است در مکه آدم سازی فردی بکند. یک ابوذر و یک سلمان و...  از این قبیل دویست نفر آدم درست می کند و این ها می شوند سنگ بنایی برای تشکیل جامعه ی مدنی آینده، یعنی جامعه ی توحیدی و اسلامی.

 

وظیفه تربیتی ما، دولت سازی و رکن سازی

 

آقا فرمودند که ما انقلاب اسلامی کردیم، نظام اسلامی ایجاد کردیم، دولت اسلامی را باید درست کنیم، حکومت اسلامی و کشور اسلامی را باید درست کنیم، تا برسیم به تمدن نوین اسلامی. ما الان در مرحله دولتیم و دولت یعنی ارکان، یعنی ما در ارکانمان مسئله داریم، این می شود وظیفه تربیتی ما، آن وظیفه تربیتی که بر عهده ماست، دولت سازی و رکن سازی است. 

 

انچه که برای ما الان موضوعیت دارد ساختن یک دولت اسلامی است که در ادامه اش کشور اسلامی درست بشود تا کشور اسلامی بستر تربیت جامعه شود. یعنی تا کسی فکر این موضوع را نکند، مثلاً اگر بخواهد مسئله حجاب و عفاف را حل بکند، قابل حل نیست و یا حل آن خیلی مشکل است زیرا با مبنا سازگار نیست. وقتی رکن دولت اسلامی ما موضوعات حجاب و عفاف و تدین و تهذیب و ... را قبول ندارد، یعنی رکن جامعه اسلامی ما دو دوتا، چهار تا های دنیایی را فقط می پسندد و می پذیرد؛ مثلاً فلان کشور ما را تحویل بگیرد، ما دیگر همه چیزمان درست می شود . الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا(۱) را نمی بیند، رکن ما که درست تربیت نشود، جامعه هم تربیت نمی پذیرد. چون بستر جامعه باید برای تربیت ایجاد شود. پس وظیفه شاخص حضرت آقا این است که جامعه را در آن مسیر تربیتی اش، حفظ کند. اصول را یاد آوری کند، یادتان نرود که ما استکبارستیز هستیم، کرامت نفس برایمان مهم است، ما برایمان انسانیت انسان موضوعیت دارد و نه دنیای انسان، ما بهشت و جهنم و آخرت داریم و... 

 

بیش از همه چیز به نیروی انسانی احتیاج داریم

 

می خواهیم ببینیم که حضرت آقا نگاهشان به انسان سازی چیست؟

 

 این را در سال ۶۸ در شورای عالی انقلاب فرهنگی فرمودند: 

 

«ما برای اداره کشور، بیش از همه چیز به نیروی انسانی احتیاج داریم و نیروی انسانی زمینه بسیار کم نظیری در کشور ما دارد. برای کسانی که روی ملت ها مطالعه می کنند، کمتر ملتی به استعداد و هوشیاری ملت ما شناخته شده است.»

 

ببینید ما یک چیز خارجی به اسم جامعه اسلامی نداریم، جامعه اسلامی همین نیروهایی است که در دست داریم. من یک وقت به یک بزرگی گفتم که به نظرم حضرت امام(ره) برای تربیت حوصله ی زیادی داشته است. وقتی سال ۴۲ به حضرت امام گفتند که سربازان تو کجایند، فرمودند در گهواره اند. یعنی حضرت امام روی تربیت گهواره ای ها فکر می کردند. زمان انقلاب حضرت امام(ره) گفت که امید من به دبستانی هاست. این که حضرت امام روی گهواره ای ها حساب باز می کرد، یک نگاه عمیق تربیتی می خواهد که این صبر تربیتی را پشت سرش داشته باشد. 

 

یک عمری را باید بگذاریم تا شهید مطهری بسازیم، این ها خیلی حرف است، این ها در مکتب تربیتی حضرت امام خیلی سختی کشیدند و این می شود آن تربیت عمیق و تربیت پیامبر^{(صلی الله علیه و اله)}؛ که امیرالمؤمنین ^{(علیه السلام)} در نهج البلاغه می فرمایند که ایشان لقمه در دهان من می گذاشتند و خودشان بعضی مطالب و مفاهیم را شخصاً برای من مرور می کردند. 

 

بستر آماده ی جامعه زمینه ای برای افزایش سرعت تربیت

 

وقتی بستر های جامعه آماده باشد، سرعت تربیت بالا می رود. ما نمی توانیم کسی را مجبور به بهشت رفتن کنیم ولی باید بستر بهشت رفتن را برایش فراهم کنیم یعنی حتی آن منافق هم باید آمادگی بهشت رفتن را داشته باشد و حجت برایش تمام شده باشد. 

 

حاج آقای قرائتی می فرمود که کار تربیتی شما، مصداقش این داستان است که دیوانه ای وارد مسجد شد و گفت من خوشحالم که این همه دیوانه مانند خودم می بینم، همه به او خندیدند و کاری به او نداشتند. روز بعدش آمد به مسجد و تک تک به افراد گفت که تو دیوانه هستی. همان روز دوم عده ای تصمیم گرفتند که او را بیرون بیندازند، روز اول که عمومی صحبت کرده بود، کسی حرکتی نکرد. در روز دوم که تک تک با آنها حرف زد، بر آن ها تأثیر گذاشت. این همان کار تربیتی است. 

 

بعضی چیز ها را باید تک به تک گفت و گاهی باید تک به تک یار گیری کرد. البته هدف را فراموش نکنیم. هدف کارخانه انسان سازی است. اما گاهی باید تک به تک جلو برویم چون کار تربیتی یک کار مینیاتوری است و باید جزء به جزء جلو برویم.

 

هدف از ایجاد باشگاه متانت

 

ما در تهران حدود۲۰۰۰ پایگاه با ۵۰۰۰۰۰ نیروی فعال پایگاهی که در پایگاه ها هستند در اختیار داریم که هر کدام از این پایگاه ها نیازمند یک نظام دهی است. حدود دو سال پیش، که اعضای صالحین خدمت حضرت آقا رسیدند، هریک از اعضا سعی داشت که به گونه ای اهمیت بحث کیفیت را تاکید کند که مثلا کیفیت خیلی مهم است و ما باید به کیفیت اهمیت بدهیم و ... ولی آقا فرمودند که کیفیت برای ما مهم است اما کمیت هم در بسیج برای ما مهم است. چون این یک الگوی جهانی است. حالا با نگاه حضرت آقا و این الگوی جهانی، کمیت با کیفیت مهم است. ما کمیت با کیفیت را به این نمی بینیم که باید همه را با هم برانیم، به نظرمان آمد که باید یک پاتوق هایی ایجاد نماییم تا مبانی و دل ها و روش ها  و تجربه هایمان را به هم نزدیک کنیم. یعنی بیاییم یک مزرعه هایی بسازیم که محصول این مزرعه ها قابل نشر به بقیه جامعه باشند. ما نگاهمان در باشگاه متانت این است. در طرح های دیگرمان هم همین نگاه را داریم. برخی از این ها هم در یک سال و دوسال جواب نمی دهد و زمان می برد. کار متانت نیز این گونه است که با سرگروه ها و سرحلقه های بسیج ارتباط برقرار می کند تا بتواند در آینده به وسیله ی همین ها یک گستره ی عظیم ایجاد کند. نیاز است در طرح متانت، حلقه های مشورتی ایجاد شود تا با هم به راه صحیح حرکت کردن برسیم. این مزرعۀ نمونه، محصولی ایجاد نماید که این محصولش قابل نشر و گسترش باشد.

---------------------

پی نوشت: 

(۱) سوره مبارکه عنکبوت آیه ۶۹

 

برگرفته شده از رجانیوز