قطعنامه‌های شورای امنیت، کاغذپاره ...

ملت ایران تصمیمات شورای امنیت و سازمانهای بی ارزش را جز ورق پاره هایی در خدمت وتو کنندگان نمیداند.

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

انا للّه‏ و انا الیه راجعون

در سالروز قدس سال 1361 غم ‏انگیزترین و دردناکترین روزها را می‏گذرانیم و اسفناکترین و مصیبت ‏بارترین ایام را پشت سر می‏گذاریم. نه فقط غم و درد برای شهدای بی‏ پناه و بی گناه لبنان مظلوم، و نه فقط أسف و مصیبت از حملۀ دامنه ‏دار اسرائیل جانی با بمبهای خوشه‏ ای و آتشزا به ساکنین عرب و مسلمانان بیروت، که موجب شهادت و آسیب هزاران پیر و جوان و زن و مرد و کودک بی گناه بی‏ پناه شده است، و نه برای نقشه‏ های شوم امریکای ابر جنایتکار، و نه برای هدم اساس اسلام در ایران و سایر کشورها، و نه برای کمکهای مادی و معنوی مصر و اردن و دیگر هم‏قطارانشان به دو جنایتکار افسار گسیخته «بگین» و «صدام»، که اینان خوی درندگی و جنایتکاری دارند و زندگی و حیات مادی آنان بستگی به تجاوز به حقوق ملتها و مستضعفان جهان دارد، و تحت ستم قرار دادن و سرکوبی ملتهای مظلوم از افتخارات آنان است؛ و نه برای تجاوز بی‏ رحمانۀ صدام عفلقی و حزب بعث عراق به کشور اسلامی ایران و کشتار هزاران کودک، پیرزن و پیرمرد، و به ویرانه بدل کردن شهرهای آباد و سرسبز عرب‏ نشین و فارس‏ نشین ایران، که این حزب مشرک نمی ‏تواند اسلام را تحمل کند و برنامۀ آن براندازی اسلام و هواداران آن است. مصیبت و تأسف و غم و درد برای ابتلای مسلمانان به این حکومتهای خودفروخته و دلباخته به ابرقدرت امریکا و چشم بسته به فرمان دشمنان اسلام و مسلمانان است. اینان برای مخالفت با جمهوری اسلامی و کمکهای نظامی و تسلیحاتی و مادی و معنوی به صدام ـ که اسلام را دشمن خود می‏ داند ـ عذرهایی می‏ تراشیدند و مسئلۀ فارس و عرب را برخلاف دستورات اسلام و قرآن مجید پیش می ‏آوردند و در بوق های تبلیغاتی و مطبوعات در خدمت ابرقدرتها پشتیبانی اسرائیل از ایران را با دروغ شاخدار بهانه می‏ کردند.

امروز که اسرائیل به یک کشور مسلمان عربی حمله نموده و مسلمانان را به خاک و خون می‏ کشد، چه عذری در خفقان مرگبار خود دارند؟ چه عذری در پیشگاه خدای قهار و ملتهای اسلامی در کمک به اسرائیل و ارباب جنایتکارش دارند؟ چه عذری در تعقیب پیشنهاد ذلت‏ بار «کمپ دیوید» و «طرح فهد» دارند؟ چه عذری در سازش با این جانیان بالذات و خونخواران حرفه‏ای دارند؟ آیا امریکا با امریکای سابق که ما را به دروغ متهم به سازش با آن می‏ کردند فرق کرده است؟ و یا اسرائیل با اسرائیلی که به بهانۀ دروغین دادن اسلحه به جمهوری اسلامی به کمک صدام شتافتند و به دشمنی با ما برای نجات حزب بعث عفلقی یقه پاره می‏کردند، تفاوت کرده است؟

بارالها، مسلمانان منطقه گرفتار یک چنین حکمفرمایانی هستند، چنانچه مولای آنان علی‏ بن ابیطالب گرفتار منافقانی ظاهر الصلاح بود و به دست آنان در مثل این ایام به لقای تو شتافت و از گرفتاریها نجات پیدا کرد.

بارالها، امروز اسلام گرفتار منافقانی جنایتکارتر از «نهروانی»هاست که با نام اسلام، آن را می ‏کوبند و با دشمنان اسلام به اسم اسلام و در حقیقت برای چپاول اموال ملتهای مظلوم و محروم و دربندکشیدن آزادگان ملتها سازش می‏ کنند.

خداوندا، این دولتمردان نادان، بار ذلت اسرائیل را به دوش می‏ کشند که چند روزی بر ملتهای مسلمان حکومت کنند.

خداوندا، این حکومتهای نادان با داشتن همۀ امکانات برای پیروزی بر ابرقدرتها، به جنایات امریکا و اسرائیل صحه می‏ گذارند، و برای تحکیم پایه‏ های کفر شب و روز خود را نمی‏ فهمند. بارالها، این خلق مسلمان و مظلوم را از چنگال آنان نجات ده. اما اکنون چه باید کرد؟ آیا راهپیمایی و فریادها و بی قراریها از دست دشمنان اسلام و مستضعفان جهان کافی است؟ یا آنکه این وسیله است، نه هدف. گرچه دولتهای منطقه و عمال استعمارگران و ستم‏ پیشگان همین فریادها را نیز تحمل نمی‏ کنند؛ و مطمئن باشید که فریادها را در حلقوم ستمزدگان و محرومان خفه می‏ کنند. هم آنان که از هم اکنون از فریاد مظلومانی که در هر سال یک مرتبه در حول کعبۀ آمال خود می‏ گردند و ناله و فغان می‏ کنند، و در مجمعی که اساسش بر امور سیاسی بنیان گذاشته شده به مخالفت برمی‏ خیزند، خروش و پرخاش مسلمانان را برای رهایی قدس، به هر وسیله‏ ای که باشد خفه خواهند کرد.

اسلام عزیز و پیامبر عظیم ‏الشأنش و شهید محرابش که در شب مبارک قدر برای محرومین به خاک و خون کشیده شد، این شکوه را به کجا سر دهند که سلطه‏ گران در بلاد اسلامی می‏گویند درد و رنج بکشید و ناله نکنید! در زیر شکنجه‏ های امریکا و اسرائیل پلید و دیگر قدرتمندان خرد شوید و دم در نیاورید! دردها زیاد است، لکن چاره چیست؟ ملت ایران به پیروی از قرآن کریم و اسلام بزرگ، راه چاره را یافت و رژیم امریکایی پهلوی را پس از فریادها و اعتصابها با مشت و دندان در مقابل تانکها و مسلسلها از پای درآورد، و صدام جنایتکار و حزب مشرک او را با ایمان و قیامِ للّه‏ از پای درآورد، و صدام بلند پرواز را که لاف سرداری قادسیه می‏زد به دریوزگی و ذلت کشاند، و تمام توطئه‏ ها را با هدایت الهی در نطفه خفه کرد. و اکنون نیز از پای نمی‏نشیند تا آنچه از روز اول به عنوان غرامت و برای تأدیب مجرم خواست جامۀ عمل پوشد، و تصمیمات شورای امنیت و سازمانهای بی‏ارزش را جز ورق پاره‏هایی در خدمت «وتو»کنندگان نمی‏داند.

آنان با همۀ عربده‏ ها و تبلیغات بی ‏پایه سر تعظیم به پیش صهیونیزمها فرو آورده و برای تحکیم پایه‏ های حکومت آنان و وابستگانشان چون صدام در آستانۀ مرگ ننگین به تشکیل جلسه و صدور قطعنامه پرداخته‏ اند، و گمان کرده ‏اند دولت متکی به خدا و ملت عظیم ایران بیدی است که از این بادها بلرزد. ملتی که اکنون طعم شیرین شهادت را چشیده است و پیرو مولای خود امیرالمؤمنین و اولاد عظیم ‏القدر او که شهادت را فوز عظیم می‏ دانسته و در محراب شهادت و میدان نبرد ندایفزت و رب‏الکعبهرا سر می‏دادند از سازمانهای نوکر ابرقدرتها نمی‏ هراسد. ملتی که ابرقدرت امریکا را ازکشور بقیة‏اللّه‏ ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ با ذلت و خواری راند و نفت و خزائن خود را از حلقوم آن بیرون کشید، از طبلهای تو خالی سازمانهای ساختۀ آن نمی‏ ترسد. و این ملت و دولت پیرو آن، همان‏گونه که کراراً اعلام نموده ‏اند، خواست های مشروع خود را از صدام و حزب عفلقی می‏گیرند، و برای احقاق حق مشروع خود به هر اقدامی دست می‏زنند «بَلَغَ ما بَلَغْ».

و اما تکلیف ملتها در آستان روز قدس و آستان سالروز شهادت بزرگ انسان تاریخ بشریت آن است که در اجتماعات و راهپیمایی های خود از دولتهای خویش به طور جدی بخواهند که با قدرت نظامی و سلاح نفت در مقابل امریکا و اسرائیل به مقابله برخیزند، و اگر گوش نکردند و اسرائیل جنایتکار را که تمام منطقه حتی حرمین شریفین را تهدید می‏ کند و هم اکنون عمق خواسته‏ های او واضح شده است، تأیید کردند، با فشار و اعتصابات و تهدید، آنان را مجبور به عمل کنند. در حالی که اسلام و اماکن مقدسۀ آن مورد تهدید به تجاوز قرار گرفته هیچ فرد مسلمانی نمی‏تواند در مقابل آن بی‏ تفاوت باشد. و آنچه در این موقع که اسرائیل تجاوز گسترده به بلاد مسلمین نموده و مسلمانان بی گناه و بی‏ پناه را به خاک و خون کشیده است دولتهای منطقه انجام می‏ دهند جز یک کلام بی‏ محتوا و سازشکارانه نیست. و مصیبت‏ بارتر آنکه از دست اسرائیل به امریکا ـ جنایتکار اصلی ـ پناه می‏برند؛ و در حقیقت از خوف مار به اژدها روی می‏ آورند، و با داشتن ابزار مقابله با آنان حاضر به یک کلمۀ خشن یا یک تهدید نیستند. و با این وضع باید همه حاضر برای محو و نابودی شوند و در طول زندگی خود به هر ذلتی تن در دهند. ایران همان‏گونه که اعلام کرد جز از راه عراق و برکناری حکومت حزب بعث نمی‏تواند اقدامی مؤثر کند،و پس از حصول خواسته‏ های مشروع خود داوطلب است که خیلی بیشتر از حال در کنار سایر مسلمانان و بویژه ملتها و دولتهای عربی در نبرد با اسرائیل تشریک مساعی نماید، و به عنوان یکی از قدرتهای بزرگ مسلمان منطقه با قدرتهای دیگر منطقه بسیار کوبنده‏ تر از این زمان در نبرد با اسرائیل همکاری کند. و اگر خدای نخواسته اوضاع و احوال کشورهای اسلامی و عربی و حکومتهای منطقه به همین منوال باشد که نه تنها سراپا سازش و تسلیم و تأیید از دشمن اصلی و وابستگان به اوست، که کمکهای مادی و معنوی به آنان می‏ کنند. ایران مجاهد در پیشگاه مقدس خداوند عذر دارد و از ملتهای اسلامی منهای دولتها استمداد می‏کند که اگر آنان اجابت کردند دست به اقدام مؤثرتر و جدی تری خواهد زد. من به سران فلسطینی نصیحت می‏کنم که دست از رفت و آمدهای خودشان برداشته و با اتکا به خداوند متعال و مردم فلسطین و اسلحۀ خویش تا حد مرگ با اسرائیل بستیزند، چرا که این رفت و آمدها موجب می‏ شود که ملتهای مبارز از شما دلسرد شوند. شما اطمینان داشته باشید که نه شرق به درد شما می‏ خورد و نه غرب. با ایمان بر خدا و تکیه بر سلاح با اسرائیل بجنگید، همچون ملت و نیروهای مسلح ایران که بی ‏اتکا به قدرتها و ابرقدرتها و با ایمان به خدای تعالی و قدرت لایزال او تا حصول خواسته ‏های مشروع خویش دست از اسلحه برنمی‏دارند.

خداوندا، از این سستی ها و بی ‏تفاوتی ها و جاه‏ طلبی ها و خودباختگی ها در سراسر جهان به تو پناه می‏برم. خداوندا، برای نصرت اسلام و مسلمین جهان و مستضعفان دربند مستکبران و برای نصرت نیروهای جمهوری اسلامی بر فریب‏ خوردگان بعثی صدامی از درگاه مقدست استمداد می‏طلبم. والسلام علی من اتّبع الهدی.

روح ‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

25/04/1361

http://www.imam-khomeini.ir/fa/books/BooksahifeBody.aspx?id=2994