مدیریت جهادی، مدیریت شورایی نیست

مدیریت غیرشورایی

مدیریت جهادی، مدیریت شورایی نیست؛ مدیریت کردن سازمان به صورت شورایی، کاری اشتباه و خسارت بار است و باعث استهلاک منابع سازمان، بی نظمی در کارها، صدور دستورات متناقض و سردرگمی کارکنان و در نهایت، باعث شکست برنامه ها خواهد شد. آنچه در مدیریت جهادی تایید شده است، واگذاری مسئولیت و اختیار بر عهده یک فرد است. در مدیریت جهادی، مدیر باید برای تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها با نخبگان و همکاران و اهل فن مشورت کند و نظرات آن ها را دریافت کند. سپس ضمن بررسی دیدگاه ها و مشاوره ها، بهترین آن ها را در تصمیم گیری اش تأثیر دهد. (آنان که برای دستیابی به حقیقت، به سخن گوش می سپارند و بهترینِ آن را پیروی می کنند.) ^{(آیه 18 سوره زمر)} آنگاه که تصمیم مناسب را گرفت و عزمش را برای اجرای آن تصمیم جزم کرد، به خداوند توکل کند و از پروردگار، هدایت و حمایت در کار را طلب کند.  (... در تدبیر امور با آنان مشورت کن. چون بر کاری تصمیم گرفتی، برخدا توکل کن که خداوند توکل کنندگان را دوست دارد و آنان را یاری می کند) ^{(آیه 159 سوره آل عمران).} نکته مهم اینکه مدیر جهادی باید برای تصمیم گیری، مقتدرانه عمل کند تا از تشتت آرا و بروز اختلافات جلوگیری شود؛ چرا که در تصمیم گیری ها، نمی‌توان همه را راضی نگه داشت.

همچنین اگر مشخص شد که تصمیم گرفته شده غلط بوده است یا به واسطه تغییر شرایط و اوضاع، باید تصمیم جدیدی گرفته شود، مدیر باید با صداقت و صراحت و اقتدار، تصمیم قبلی را لغو و تصمیم مناسب جدید را اعلام کند. این کار باعث می شود همکاران متوجه شوند که اصلاح تصمیم ها و برنامه های اشتباه، ضروری و متوجه مدیر است.

برگرفته شده از کتاب مدیریت جهاد ص72