مگر می شود پیشرفت کرد و قطعنامه نگرفت؟
سه شنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ۰۸:۰۵ ب.ظ
جلیلی برای تایید صحبتش درخصوص رفتار تبعیض آمیز سازمان ملل، مسئله یمن را مثال میزند،که پس از حملات هوایی عربستان، سازمان ملل به جای محکوم کردن رفتار غیر انسانی سعودی ها علیه مردم مظلوم یمن بیانیه 2216 را صادر می کند.
حالا پس از ریاست عربستان سعودی بر شورای حقوق بشر و تنها چند روز پس حذف کردن نام سعودی ها از فهرست سیاه نقض کنندگان حقوق کودک برای کشتار هزاران کودک بی گناه در یمن، اسرائیل هم به عنوان رئیس کمیته "مبارزه با تروریسم" انتخاب شد، تا بهترین رونمایی از مناسبات واقعی و بدون روتوش حاکم بر جهان بین الملل انجام شود و حقیقتا باید یکبار دیگر پرسید در چنین دنیایی که به جای حقوق متقابل، قانون جنگل حاکم است، مگر می توان مستقل بود و پیشرفت کرد، اما تحت فشار نهادهای به اصطلاح قانونی قرار نگرفت؟
حتی تجربه سه سال اخیر نیز نشان داد وقتی در عمل پیشرفت مان را متوقف کنیم، باز هم علیه مان قطعنامه صادر می شود کما اینکه قطعنامه 2231 که از سوی دولت فعلی یک امتیاز نامیده میشود، در عمل هم حاوی تحریم های نظامی و موشکی است و همچنین تجمیع تحریم های قبلی است و این واقعیتی تلخ از مناسبات حاکم بر جهان است.
غرض اینکه تا زمانی که 80 میلیون ایرانی در این باره به یک وحدت و درک مشترک نرسند که تحریم ها و قطعنامه ها ربطی به عملکرد جلیلی یا ظریف ندارد و اتفاقا اگر میخواهیم در چنین جنگلی پیشرفت کنیم و روی پای خود بایستیم باید ده ها قطعنامه دیگر را هم به انتظار بنشینیم، پیشرفتی برای کشور حاصل نخواهد شد.
