در میان شعر تو بانو اگر حاضر شدم
خواندم اول کوثر و با نام تو طاهر شدم
در خیالم صحن و گنبد ساختم، زائر شدم
نام شیرین تو بردم ! شاعر شدم
رشته‌ای بر گردن ابیات من افکنده دوست
می‌برد شعر مرا آنجا که خاطر خواه اوست
ناگهان دیدم میان خانه‌ی پیغمبرم
چون خدیجه غرق نوری از جهانی دیگرم
چرخ می‌زد یک نفس روح القدس دور و برم
تا نوشتم فاطمه، بوسید برگ دفترم
شبی پسر کوچکی پیش مادرش که در آشپزخانه مشغول کار بود رفت و یک برگ کاغذ را به او داد. مادر دستهایش را تمیز کرد و نوشته ها را با صدای بلند خواند:
پسر با خط بچه گانه نوشته بود:
کوتاه کردن چمن باغچه: ۳۰۰۰تومان
مرتب کردن اتاق خوابم: ۱۰۰۰ تومان
مراقبت از برادر کوچکم: ۲۰۰۰ تومان
بیرون بردن سطل زباله: ۵۰۰۰ تومان
نمره ی خوبی که امروز تو درس ریاضی گرفتم: ۶۰۰۰تومان
جمع بدهی شما به من ۱۷۰۰۰تومان
مادر در حالی که به چشمان منتظر پسر نگاه می کرد
انقلاب ما انقلاب زینبی است. از اول انقلاب، زنان یکی از برجسته‌ترین نقشها را در این انقلاب ایفاء کردند. هم در خود حادثه‌ی بزرگ انقلاب، هم در حادثه‌ی بسیار بزرگ هشت سال دفاع مقدس، نقش مادران، نقش همسران، از نقش مجاهدان اگر سنگین‌تر و دردناکتر و تحمل‌طلب‌تر نبود، یقیناً کمتر نبود.
مادری که جوان خودش را، عزیز خودش را، دسته‌ی گل خودش را هجده سال، بیست سال - کمتر، بیشتر - پرورش داده، با آن محبت مادرانه او را به ثمر رسانده، حالا او را به طرف میدان جنگ می فرستد، که معلوم نیست حتّی جسد او هم برخواهد گشت یا نه. این کجا، رفتن خود این جوان کجا؟ که خوب، این جوان، با شور و هیجان جوانی، همراه با ایمان و روحیه‌ی انقلابیگری، حرکت می کند و می رود. کار این مادر، از کار آن جوان اگر بزرگتر نباشد، کوچکتر نیست. بعد هم که جسد او را برمی گردانند، افتخار می کند که بچه‌ی من شهید شده. اینها چیز کمی است؟ این، حرکت زنانه، حرکت زینب‌گون در انقلاب ما بود.
رهبر معظم انقلاب - ۱۳۸۹/۰۲/۰۱
ارزش مادر بودن
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: هنگامی که زن آبستن می شود خدا به او اجر کسی را می دهد که با نفس و مالش در راه خدا جهاد می کند، هنگامی که بچه اش را بر زمین نهاد، به او خطاب می رسد گناهانت آمرزیده شد، اعمالت را از سر بگیر؛ و هنگامی که بچه اش را شیر می دهد خدا در برابر هر مرتبه شیر دادن، ثواب
