همه ی دلخوشی هفته ی ما با جمعه است

دارد از جاده صدای جرسی می آید  
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
 چون قرار همه با حضرت آقا جمعه است
همه ی دلخوشی هفته ی ما با جمعه است

چشم به راه

تا بیایی منم ای دوست ترا چشم به راه
به امید گل رویت همه جا چشم به راه

بیش از این ای گل گلزار محبت مگذار
عاشقان سر کویت همه جا چشم به راه

ای نسیم سحری تا زتو جانی گیرند
گل جدا، لاله جدا، سبزه جدا چشم به راه

در شب یلدا مسیر ماه را گم کرده ام

باز هم تسبیح بسم الله را گم کرده ام
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام

طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!
در شب یلدا مسیر ماه را گم کرده ام

در میان مردمان دنبال آدم گشته ام
در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام

امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟

این هفته هم گذشت تو اما نیامدی

خورشید خانواده ی زهرا نیامدی

از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها

ای آخرین مسافر دنیا نیامدی

صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم

"آمد غروب، رفت و تو آقا نیامدی"

آقا شما بیا ، بقیه با بسیج

آقا شما بیا ، تدارک اطعام با "بسیج"
پرچم زدن به گوشه هر بام با "بسیج"
گرچه پر است دام ، ز بعد ظهورتان
منحل نمودن خطر دام ، با "بسیج"
کرب و بلا مجال شما با سران کفر
یکسر نمودن خطر شام ، با "بسیج"
گرچه شهید راه تو عیسی بن مریم است
آقا...! قبور "قطعه گمنام" با "بسیج"

این جمعه هم گذشت..

کاش این جمعه به چشمان خودم میدیدم. . .
از دعایم فرجِ عشقِ تو حاصل شده است. . .

خون خدا منتظر توست بیا...

خون پاک شهدا منتظر توست بیا
سر مصباح هدا منتظر توست بیا
وارث خون خدا و پسر خون خدا
به خدا خون خدا منتظر توست بیا

حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست

حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست

بغض هزار جمعه میان گلوی ماست

 

شرمنده ­ایم اینهمه یادت نبوده ­ایم

عکست غروب جمعه فقط روبه ­روی ماست

 

ما فکر می­کنیم که او گم شده ولی

هر لحظه لحظه اوست که در جستجوی ماست

نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت

شعر پرطرفدار برقعی

 

عصر یک جمعهء دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم

که چرا عشق به انسان نرسیده است؟

چرا آب به گلدان نرسیده است؟

چرا لحظهء باران نرسیده است؟

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

غفلـت از یـــار گرفتـــار شـــدن هم دارد / از شما دور شدن ، زار شدن هم دارد
هر که از چشم بیفتاد، محلش ندهند / عبد آلوده شده خوار شدن هم دارد
عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت / چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

جمعه و حال و هوای تو

این جمعه زیر پای تو بودن غنیمت است
یک لحظه هم برای تو بودن غنیمت است
دست مرا بگیر و ببر در خیال خود
در حال و در هوای تو بودن غنیمت است

شعبان که به نیمه می رسد...

یک عمر تو زخم های ما را بستی

هر روز کشیدی به سر ما دستی

شعبان که به نیمه می رسد، آقا جان!

ما تازه به یادمان می آید هستی

چرا برای ظهور گناه نکنیم

با توجه به این که فراگیر شدن ظلم و جور در جهان از نشانه هاى ظهور است پس چرا مردم را براى زمینه سازى ظهور دعوت به صلح و ترک ظلم و گناه مى کنند؟

درباره مُصلح غیبى جهان، حضرت مهدى(عج) بیش از سه هزار روایت را شیعه و سنى از پیامبر عالى قدر اسلام صلى الله علیه وآله و پیشوایان الهى نقل کرده اند و این سؤال هم همیشه در ذهن افراد بود که ما در پاسخ به آن مى گوییم:

بهار می رسد از راه آن زمانی که...

ای روشنایی سحر فاطمیه ام

منی که روز و شب از اشک، چاره می نوشم

دلم گرفت، از این روزهای خاموشم

فراغتی که فراق تو را زپی دارد

هزار مرتبه سنگین تر است بر دوشم

بهار می رسد از راه آن زمانی که

رسد ز کعبه انالمهدی تو بر گوشم

سیاهی دلم از تو اگرچه دورم کرد

میان روضه ولی با تو زود می جوشم

برای لحظه ی فردا، خدا کند که بیایی

الا مسافر صحرا خدا کند که بیایی
امید غائب زهرا، خدا کند که بیایی
کنون که دل شده پر خون برای خاطر مجنون
تو ای حقیقت لیلا، خدا کند که بیایی
برای اینکه ببینم پس از غیاب هزاره
مزار مخفی زهرا، خدا کند که بیایی

وای بر کودکان آخرالزمان...

اءَنَّه نظر الى بعض الاطفال فقال وَیلٌ لِأطفالِ آخِرِ الزَّمانِ من آبائِهِم. فقیلَ: یا رسول الله، من آبائهمُ المشرکین؟ فقال: لا، من آبائهمُ المؤمنینَ، لا یُعَلِّمُونَهُم شیئاً من الفرائِضِ، و إذَا تعلَّمُوا أولادُهُم منعوهُم، و رَضُوا عنهم بعرضٍ یسیرٍ من الدنیا، فانا منهم بریءٌ و هم مِنِّی بُرَاء

رسول اکرم حضرت محمد ^{صلی‌الله علیه و آله} به برخى اطفال نگریستند و فرمودند:

وای بر کودکان آخرالزمان از پدرانشان،

 گفته شد: ای رسول خدا، از پدران مشرکشان؟

فرمود: نه، از پدران مؤمنشان که چیزی از واجبات و فرائض را به آنها نمی‌آموزند و وقتی هم که فرزندانشان بیاموزند، مانع آنها می‌شوند.

و در مقابل امری گذرا و اندک از دنیا از آنها خشنود می‌شوند و تنها به کامیابى‌‏هاى دنیوى آنها راضى‏‌اند.
پس من از ایشان بری هستم و آنها از من بری هستند.

مستدرک‌الوسائل، ج 15، ص 164

وقت است که سر برآریم ز برف....

بستیم به روی عشق، درهامان را
چیدیم به دست خویش پرهامان را
او آمده ما خبر نداریم، ای کاش
از برف درآوریم سرهامان را

فلسفه صلح امام حسن یا عهدنامه و ظهور حجّت

فلسفه صلح یا عهدنامه و ظهور حجّت

پس از آن که نیروهاى رزمى و اکثر فرماندهان لشکر اسلام در جنگ با معاویه نسبت به قرآن و امام حسن مجتبى علیه السلام خیانت کردند؛ و حضرت جهت مصالح اسلام و مسلمین مجبور شد با حکومت معاویه آن هم طبق شرائطى صلح و عهدنامه اى را تنظیم و پذیرا گردد.
پس از گذشت مدّتى از این جریان، عدّه اى از مردم کوفه که مدّعى شیعه و دوستى با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بودند، شروع کردند به امام علیه السلام زخم زبان بزنند، و حضرت را به باد ملامت و سرزنش گرفتند.
آن گاه امام مجتبى علیه السلام خطاب به این اشخاص ظاهر مسلمان کرد و اظهار نمود: واى بر شما! آیا مى دانید چرا من چنین کردم؟
قسم به خداوند، کارى که من انجام دادم، براى شیعه از هر عملى و از هر برنامه اى بهتر و سودمندتر بود، آیا نمى دانید که من امام و رهبر واجب الاطاعه شما مى باشم.

تو آمده‌ای و ما همه بی‌خبریم

ما را نه غم در به دری خواهد کُشت
نه غُصه بی‌بال و پری خواهد کُشت
تو آمده‌ای و ما همه بی‌خبریم
ما را غم این بی‌خبری خواهد کُشت

زینب به امید تو نشسته است هنوز

هم پهلوی فاطمه شکسته است هنوز

هم دست علی به ظلم بسته است هنوز

دارند هنوز خیمه ها می سوزند

زینب به امید تو نشسته است هنوز

 

 

اَینَ الطالِبُ بِدم المَقتولِ بکربلا