بر کسی پوشیده نیست که مسئله امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین و ضروریات اسلام است؛ اما علی رغم جایگاه والای این فریضه در معارف اسلامی، هنوز ابهاماتی درباره آن وجود دارد و گاه بد فهمیها، سبب رفتارهای نامناسب و مغایر با هدف امر به معروف و نهی از منکر میشود.
امر به معروف و نهی از منکر در واقع نظارت عمومی برای کاهش تخلف است، امر به معروف و نهی از منکر دارای اقسام و انواع مختلفی است که یکی از آنها همان است که در رسالههای عملیه با شرایط خاصی از جمله عدم احتمال ضرر و به صورت آمرانه و از موضع استعلاء ذکر شده است. این نوع امر به معروف و نهی از منکر وظیفه مردم در شرایطی است که حکومت اسلامی برقرار است و گناه علنی مگر در موارد اندک و نادر صورت نمیگیرد.