انتقادات صریح از رئیس جمهور در روز دانشجو

روز دانشجویی متفاوت دانشگاه تهران با انتقادات صریح از رئیس جمهور:

تشکل های دانشجویی خطاب به روحانی: شما رئیس جمهور خوبی نبودید، چون فقط منافع دولتتان را به منافع مردم ترجیح دادید!/ اشرافیت که نهادینه شود، صاحبان حقوق‌های نجومی هم می‎شوند ذخایر نظام/ ستاد انتخاباتی پاستور را تعطیل کرده واز ملت عذرخواهی کنید

رئیس جمهور خوبی نبودید، چون انقلابی نبودید! انقلابی نبودید، چون به مذاکره با آمریکا خوشبین بودید! چون حفظ منافع دولتتان را بر صداقت با مردم ترجیح دادید! و چون جنجال‌های رسانه‌ای را بر حل مشکلات مردم تقدم دادید! آری! انقلابی نبودید و از همین رو، کشور را با خسارات سنگین و گسترده مواجه ساختید.

همایش دلواپسیم؛ مدل مطلوب رهبر انقلاب برای نقد و بررسی برجام

شاید بر اساس سخنان رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان بتوان از همایش "دلولپسیم" به عنوان یک الگوی درست از تجمعات انتقادی دانشجویان نام برد.

 رهبر انقلاب در دیدار صمیمانه ­ی رمضانی خود با دانشجویان نکاتی را در رابطه با مدل درست تجمعات دانشجویان بیان کردند.

 

رهبر انقلاب در این دیدار در رابطه با لزوم حضور فیزیکی دانشجویان در صحنه های مختلف فرمودند:

 

" حضور جسمی -یا به قول شماها حضور فیزیکی- هم گاهی لازم است؛ اجتماعات لازم است، اجتماعات هیچ اشکالی ندارد، البتّه قانونی باشد. حالا یک وقت قانون یک جا ممکن است یک سخت‌گیری‌ای بکند، یک اشکالی داشته باشد، ایرادی ندارد؛ حالا بالاخره همیشه که همه‌چیز برطبق مراد انسان نیست؛ اجتماعات شما خوب است، اجتماع داشته باشید در مسائل مهم و به شیوه‌ی درست."

 

ایشان در ادامه به ذکر یک مدل درست از اجتماعات دانشجویی پرداختند و گفتند :

 نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار رهبر انقلاب:

چگونه هم در برابر جریان غیر انقلابی ایستادگی کنیم، هم از دوقطبی شدن جامعه پرهیز کنیم؟

تحلیل ما اینست که IPC ، خصوصی سازی آموزش و پرورش، بین المللی شدن آموزش عالی، ورود ایران به WTO، اجرایی شدن FATF  و برنامه ششم توسعه، همچون تلاش ها برای برجام موشکی و حقوق بشر و منطقه، همگی قطعات یک پازل هستند که خروجی آن ، بر باد رفتن استقلال کشور است! مسئله‌ای که مدتی است تئوریزه کردن آن را هم آغاز کرده‌اند، در دانشگاه‌ها هم مدام بر آن تأکید می‌کنند؛ جدیداً پرروتر شده علنی مصاحبه می‌کنند که «استقلال کشور با رشد اقتصادی منافی هم هستند» و یا اینکه «در دهکده ی جهانی دیگر از استقلال سخن گفتن بی‌معناست»

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مجتبی رئیسی، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت؛ متن سخنان وی به شرح زیر است:

 

انقلاب اسلامی در پیچی تاریخی قرارگرفته و چالش‌های جدیدی فرا روی آن است. چالش‌هایی که به ‌بهانه ی مسئله ی هسته‌ای آغازشده لکن به مسئله ی هسته‌ای ختم نخواهد شد.
 

اساساً مساله هسته‌ای از همان ابتدا بهانه بود! هم برای آمریکا، هم برای بزک‌کنندگان داخلی چهره آمریکا! تا آرزوی سی‌وچند ساله‌شان برای هم قدمی با آمریکا تعبیر شود! وگرنه تعداد سانتریفیوژهای منهدم شده و قلب اراک مطرح نیست! مسئله فراتر از این حرف‌هاست! مسئله، استحاله نظام و ساخت جمهوری اسلامی تقلبی است، که نقطه آغازین آن را ایدئولوژی‌زدایی از جمهوری اسلامی، بویژه سیاست خارجی آن قرار داده اند

بگذارید تشکل های انقلابی کار کنند

مطلب دیگری که گفته شد، سخت‌گیری بر تشکّلهای انقلابی است؛ که این را چند نفر از این جوانهای عزیز اینجا مطرح کردند، به من هم گزارش شده. من همین‌جا به مسئولین محترمی که تشریف دارند -وزرای محترم- میگویم که به‌هیچ‌وجه نگذارید افرادی که کلیدهای کار دستشان است، بر تشکّلهای انقلابی و تشکّلهای اسلامی سخت‌گیری کنند. مطلقاً اجازه‌ی این کار داده نشود و فضا را تنگ نکنند؛ بگذارند تشکّلهای اسلامی و تشکّلهای انقلابی [کار کنند]. خب، همین حرفهایی که اینجا زده شد

حق با روحانی است!

تغییراتِ از زمین تا آسمان فضای دانشگاه؛ از ۹۱ تا ۹۴/ حق با روحانی است!

همان طور که روحانی گفت؛ فضای دانشگاه نسبت به سه سال از زمین تا آسمان تغییر کرده است. حملات گازانبری امروز نیروهای امنیتی به دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات نمودار روشنی از این تغییرات است.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، «فضای دانشگاه سال ۹۴ نسبت به ۹۲ زمین تا آسمان فرق کرده است... اگر واقعا دانشگاه سال ۹۴ با ۹۱ فرق نکرده، حتما ما به‌عنوان دولت یازدهم محکومیم» این‌ها بخشی از سخنان دیروز آقای رییس‌جمهور در بزرگداشت روز دانشجو در دانشگاه شریف بود. تغییرات فضای دانشگاه‌ها در بیشتر از دو سال گذشته آن‌قدر محسوس است که بتوان آن را با اختلاف زمین و آسمان مقیاس کرد؛ حق با روحانی است!

دانشجو، درس یا سیاست

البته دانشجویان بعد از درس خواندن، خیلی فعّالیتها در دانشگاه می توانند بکنند. بی رودربایستی باید به شما عرض کنم که اگر شما بخواهید درس خواندنتان را فدای این کارهایی بکنید که خیال می کنید خوب است - حالا یا خوب است، یا خوب هم نیست - بنده هیچ اعتقادی به این کار ندارم. درس، اوّل است. فلسفه‌ی حضور شما در آن‌جا درس خواندن است. اگر واقعاً دانشجویی درس نخواند، بلاشک بدانید که او مشغول ذمّه است؛ یعنی ذمّه‌اش مشغول مردم و خدا و همه است! هرکسی که سهمی در ایجاد این دانشگاه دارد، ذمّه‌اش مشغول به اوست و باید پیش خدای متعال جواب دهد. حالا در دنیا ممکن است کسی یقه‌ی کسی را در این‌طور چیزها نگیرد؛ اما در روز قیامت یقیناً سؤال خواهند کرد که چرا درس نخواندی!؟ پس، اوّل درس خواندن است.

رهبری چرا پاسخگوی مشکلات کشور نیست و همه مشکلات را به گردن امریکای بیچاره می اندازد...؟

سوال دانشجوی منتقد از رهبری:

چرا همه ی مشکلات را به گردن نیروهای خارجی (امریکای بیچاره!) می اندازید. رهبر کشور، خود باید پاسخگوی مشکلات کشورش باشد، نه یک کشور بیگانه ...

پاسخ رهبری:

کاملاً درست است. اولاً امریکا خیلی هم بیچاره نیست؛ آنچنان هم که بعضی خیال می کنند، باچاره نیست! یک چیز میانه ای است. ما همه ی مشکلات را به گردن امریکا نمی اندازیم - مشکلات ما از خودمان است - منتها دشمن می خواهد از این مشکلات حداکثر استفاده را بکند و پدر کشور و ملت را دربیاورد؛ این را هم نگوییم؟!

ما نمی گوییم اگر تورم هست، تقصیر امریکاست؛ نه، اگر تورم و کاهش قدرت خرید و کمبود اشتغال هست، چه کسی گفته تقصیر امریکاست؟ این تقصیر خود ماست، تقصیر مسؤولان است؛ اما اگر اسم امریکا را می آوریم، می خواهیم بگوییم گرگی کمین گرفته و پشت خم کرده تا به شما حمله کند؛ از این غافل نباشید. به مسؤولان می گوییم ضعفها را برطرف کنید؛ به شما می گوییم متوجه این دشمن باشید تا به شما حمله نکند. وقتی دزدی کمین کرده است، وقتی حیوان وحشییی در کمین انسان است، وقتی دشمن سلطه گری در کمین یک ملت است، یکی از وظایف اساسی و مهم مسؤولان و رهبری کشور این است که به مردم بگویند توجه کنید؛ و نیز کارهایی که میدانند جلوی آسیب دشمن را می گیرد، به مردم بگویند و از آنها بخواهند؛ والّا نخیر، ما مشکلات داخلی کشور را به گردن امریکا نمی اندازیم.

اما اینکه رهبر باید پاسخگوی مشکلات کشور باشد، البته همینطور است و شکی در این نیست؛

چرا شعار می دهیم؟ از شعار که کاری ساخته نیست.

یک جمله‌ای را یکی از عزیزان و دانشجویان مطرح کردند، گفتند از شعار کاری ساخته نیست؛ بله، اگر چنانچه این [شعار] به این معنا باشد که ما دائم شعار بدهیم امّا دنبالش عمل نباشد، بله راست است، کاری از صِرف شعار ساخته نیست؛ لکن شعار را چیز کم‌خاصیّتی ندانید؛ شعارها مهمّند. من یادم نمی رود، سالها قبل از انقلاب در مشهد، یک جلسه‌ی دانشجویی داشتیم که من تفسیر می گفتم. یک‌عدّه دانشجو که نسبت به جمعیّت‌های آن‌روز جمعیّت زیادی بود و بنده تفسیر می گفتم؛ حالا تفاصیلش زیاد است. یکی در آن جلسه شعار داد؛ بنده آن جلسه را با یک