هرقطب نما، قبله نماخواهد شد

صبحی گره از زمانه واخواهد شد
رازشب تاربرملا خواهدشد
در راه، عزیزیست که با آمدنش
هرقطب نما قبله نماخواهد شد

می نشینم تا ظهور سرخ مردی سبز پوش

با توام  ای دشت بی پایان سوار ما چه شد
یکه تاز جاده های انتظار ما چه شد

آشنای «لافتی الا علی» اینک کجاست؟
صاحب «لا سیف الا ذوالفقار» ما چه شد؟

همه ی دلخوشی هفته ی ما با جمعه است

دارد از جاده صدای جرسی می آید  
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
 چون قرار همه با حضرت آقا جمعه است
همه ی دلخوشی هفته ی ما با جمعه است

این جمعه هم گذشت..

کاش این جمعه به چشمان خودم میدیدم. . .
از دعایم فرجِ عشقِ تو حاصل شده است. . .

حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست

حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست

بغض هزار جمعه میان گلوی ماست

 

شرمنده ­ایم اینهمه یادت نبوده ­ایم

عکست غروب جمعه فقط روبه ­روی ماست

 

ما فکر می­کنیم که او گم شده ولی

هر لحظه لحظه اوست که در جستجوی ماست

نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت

شعر پرطرفدار برقعی

 

عصر یک جمعهء دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم

که چرا عشق به انسان نرسیده است؟

چرا آب به گلدان نرسیده است؟

چرا لحظهء باران نرسیده است؟

جمعه و حال و هوای تو

این جمعه زیر پای تو بودن غنیمت است
یک لحظه هم برای تو بودن غنیمت است
دست مرا بگیر و ببر در خیال خود
در حال و در هوای تو بودن غنیمت است

نان و پنیر ساده با آقا...

تا کی همه جا بدون تو غم بخوریم؟

پس کی تو می آیی آب زمزم بخوریم؟

این جمعه خدا کند بیایی آقا

یک نان و پنیر ساده باهم بخوریم

جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم!

از شنبه درون خود تلنبار شدیم/ تا آخر پنجشنبه تکرار شدیم
خیر سرمان منتظر دیداریم/ جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم!