اندیشه های تمدن ساز

باید همه احساس کنند که مسئولیت ایجاد تمدن اسلامیِ نوین بر دوش آنهاست. رهبر معظم انقلاب

اندیشه های تمدن ساز

باید همه احساس کنند که مسئولیت ایجاد تمدن اسلامیِ نوین بر دوش آنهاست. رهبر معظم انقلاب

جنبش letter4u

Reba.ir

اندیشه های تمدن ساز

من با اطمینان کامل می‏گویم: این هنوز آغاز کار است، و تحقق کامل وعده‏ ی الهی یعنی پیروزی حق بر باطل و بازسازی امت قرآن و تمدن نوین اسلامی در راه است:
«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ»
نشانه‏ ی این وعده ی تخلف‏ ناپذیر در اولین و مهم‏ترین مرحله، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و بنای بلندآوازه ی نظام اسلامی بود که ایران را به پایگاه مستحکمی برای اندیشه ی حاکمیت و تمدن اسلامی تبدیل کرد.
پیام رهبری به کنگره عظیم حج - 17/09/1387

کانال ما در سروش:
http://sapp.ir/tamadonsazan

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تهاجم فرهنگی» ثبت شده است

۰۹تیر
حجت الاسلام قاسم روان‌بخش

آیا در شعارهایمان صادق بوده ایم؟!

سال‌ها پیش در دهه 70 و در آغازین روزهای رهبری امام خامنه ای، موضوع تهاجم فرهنگی از سوی معظم له مطرح شد و به مسوولان کشور و حوزه‌ها نسبت به این خطر مهم هشدار داده شد. ولی متاسفانه کم‌تر کسی به عمق این خطر می‌رسید و به آن توجه می‌کرد. فراموش نمی‌کنیم در آن زمان مجلس شورای اسلامی مبلغ کلانی برای مبارزه با تهاجم فرهنگی تصویب کرد ولی ادارات و مسوولان مربوطه نمی‌دانستند چگونه باید هزینه کند! به همین دلیل این بودجه برای کارهای زمین مانده و بیش‌تر امور ورزشی هزینه می‌شد!

سال‌ها گذشت تا این‌که تعدادی از خواص متوجه این خطر شدند و البته هنوز هم پس از گذشت بیش از 20 سال از آن هشدار مهم، هنوز هم برخی متوجه عمق آن خطر نشده و نخواهند شد. زمانی که جریان اسلام گرایی متمایل به چپ، آنتن فکر خودش را به سمت لیبرالیسم غربی تنظیم کرد و معتقد شد که راه پیشرفت تنها و تنها از راه غرب می‌گذرد، مسوولان اجرایی کشور در دولت کارگزاران، مدیریت کشور را به سمت توسعه منهای عدالت و فرهنگ سوق دادند و پس از 8 سال از رحم دولت توسعه گرای کارگزاران، دولت اصلاحات زاییده شد و مسوولان امر به جای مقابله با تهاجم فرهنگی، خود به مهاجمان فرهنگی تبدیل شدند و با بودجه کشور کتاب و فیلم و نشریه و... بر ضد باورهای دینی مردم تولید و منتشر می‌شد عمق فاجعه تا حدودی برای برخی روشن شد و البته متاسفانه هنوز برخی خواص در خواب عمیق غفلت به سر می‌برند که البته این گونه افراد جز با لگد دشمن بیدار نخواهند شد!

م. هوشیار
۱۳شهریور
در سال ۲۰۱۱ دولت آمریکا در راستای ترویج سبک زندگی آمریکایی در جهان و حیازدایی در بین جوانان دست به برگزاری رقابتی به نام “با ما برقص” زد. در این رقابت از مردم کشورهای مختلف جهان به ویژه جوانان خواسته شده است تا با ارسال فیلم و تصاویر مربوط به رقص‌هایی که در اماکن عمومی یا جمع خانوادگی خود به اجرا درآورده‌اند، در این رقابت شرکت کرده و برنده جایزه شوند.
 
رقص
تاریخ بشر نشان می دهد که هرگاه قدرت های حاکم می خواستند جامعه ای را تحت سلطه خود قرار دهند و آن را استثمار کنند، تلاش می کردند تا روح جامعه را فاسد کنند و برای این منظور تسهیلات شهوت رانی را برای مردم فراهم کرده و آن ها را به شهوت رانی ترغیب می کنند.
 
نمونه عبرت انگیزی از این شیوه کثیف، فاجعه ای بود که در اسپانیای مسلمانان که از پیشرفته ترین تمدن های اروپا محسوب می شد، اتفاق افتاد. مسیحیان برای خارج کردن اسپانیا از چنگ مسلمانان، از راه فاسد کردن روحیه و اخلاق جوانان مسلمان، وارد عمل شدند. تا آنجا که توانستند وسایل لهو و لعب و شهوت رانی را به سهولت در اختیار مسلمانان قرار دهند و در این کار تا آنجا پیش رفتند که حتی سرداران و مقامات دولتی را نیز فریفتند و آنان را آلوده ساختند و به این ترتیب توانستند عزم، اراده، نیرو، شجاعت، ایمان و پاکی روح مسلمین را از میان بردارند و آن ها را به آدم هایی زبون و ضعیف و شهوت ران و شرابخواره و زنباره مبدل کنند. در نهایت با ترویج فساد توانستند به حکومت ۸۰۰ ساله اندلس پایان بدهند.
 
آمریکا نیز یکی از این قدرت های فاسد است که برای رسیدن به اهداف سلطه گرایانه خود از هیچ تلاشی فرو گذاری نمی کند. در این بین ایران تنها ملتی بود که با پیروزی در انقلاب شکوهمند اسلامی به دست خمینی کبیر در مقابل یکه تازی و استعمار آمریکا ایستاد و تبدیل به دشمن شماره یک آمریکا شد. بنابراین سردمداران شیطان بزرگ تمام تلاش خود را در جهت نابودی ایران از طریق جنگ نظامی و فرهنگی به کار بستند.
چنانچه سازمان سیا با همکاری سرویس اطلاعاتی آلمان در سال ۱۳۶۸ کنفرانس «هامبورگ» را با حضور سلطنت‌طلبان و جناح‌های چپ و راست اپوزیسیون خارج از کشور برگزار کردند. در این کنفرانس پس از جمع‌بندی مسائل مطرح‌شده به این نتیجه رسیدند که پایگاه مردمی و اجتماعی جمهوری اسلامی غیرقابل خدشه است و باید با برنامه‌های فرهنگی زمینه‌ را برای استحاله مسئولین نظام و سپس مردم فراهم کرد. همچنین دولت مردان آمریکایی بارها در میتینگ های خود رسماً اعلام کرده اند که بودجه های سرسام آوری را برای تهاجم فرهنگی در ایران تصویب کرده اند.
 
در همین راستا «دیوید کیو» مأمور سیا و رابط آن سازمان با برخی از این گروه‌های ضد‌انقلاب، در جلسه‌ای توجیهی، استراتژی مورد نظر آمریکا برای براندازی جمهوری اسلامی را چنین بیان کرد:
«مهم‌ترین حرکت در جهت براندازی جمهوری اسلامی، تغییر فرهنگ جامعه فعلی ایران است و ما مصمم به آن هستیم.»
 
 
دیپلماسی جدید آمریکا، دیپلماسی رقص
 
مفهوم کلی دیپلماسی عمومی برقراری روابط حسنه‌ دولت‌ها با ملت‌ها به جای روابط بین دولت‌ها و در جهت فتح قلوب و افکار عمومی مردم کشورهای هدف، از راه سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی است که در جهت تحکیم منافع ملی آن کشور به کار برده می‌شود. یکی از ابزارهای فرهنگی که آمریکا برای تسلط و تهاجم به کشورهای هدف از جمله ایران در دستور کار خود قرار داده است؛ ترویج رقص و موسیقی است. آمریکا با علم به اینکه ۴۵ درصد جمعیت جهان را جوانان زیر ۲۵ سال تشکیل می‌دهند، دست به انجام فعالیت‌ هایی در راستای حیازدایی و ترویج سبک زندگی آمریکایی در جهان می‌زند.
 
در همین  راستا نشریه وال استریت ژورنال در سال ۲۰۱۰ از دیپلماسی جدید آمریکا با عنوان “دیپلماسی رقص”خبر داد و اعلام کرد که در راستای یک پروژه دیپلماسی فرهنگی “آکادمی موسیقی بروکلین” به طور رسمی پروژه موفقیت آمیز “جنبش رقص” را آغاز می کند.
 
 
پروژه “جنبش رقص” کلید خورد
 
پروژه “جنبش رقص” ایالات متحده توسط ”کلینتون” و بر اساس دیدگاه قدرت نرم، دفاع و توسعه پایه‌گذاری شده است. این پروژه شامل یک کارگروه آموزشی، کلاس‌های حرفه‌ای و اعزام گروه های رقص تحت عنوان “جنبش رقص” به نقاط مشخص شده در جهان و براساس یک گفتمان آزاد، اجرا می شود در آن چهار موسسه رقص آمریکایی به ۱۴ کشور مختلف واقع در آفریقا، شرق آسیا، آسیای میانه و آسیای غربی اعزام شدند.
 
 
وزیر امور خارجه آمریکا، هیلاری کلینتون نیز در مصاحبه‌ برنامه “ساندی مورنینگ” شبکه خبری “سی‌بی‌اس” با تاکید بر فعالیت‌های آمریکا در زمینه‌های فرهنگی و دیپلماسی اظهار کرد: «گاهی ممکن است که یک قطعه موسیقی بهتر از یک سخنرانی بتواند ارزش‌های آمریکایی را انتقال دهد.»/ به نقل از مشرق
 
 
برگزاری مسابقه “با ما برقص “در کشورهای مختلف
 
در سال ۲۰۱۱دولت آمریکا در راستای ترویج سبک زندگی آمریکایی در جهان و حیازدایی در بین جوانان دست به برگزاری رقابتی به نام “با ما برقص” زد. در این رقابت از مردم کشورهای مختلف جهان به ویژه جوانان خواسته شده است تا با ارسال فیلم و تصاویر مربوط به رقص‌هایی که در اماکن عمومی یا جمع خانوادگی خود به اجرا درآورده‌اند، در این رقابت شرکت کرده و برنده جایزه شوند./ به نقل از مشرق
 
رواج رقص ابزاری برای اندلسی کردن ایران
 
آنچه که واضح به نظر می رسد این است که آمریکا و دستگاه های صهیونیستی، از رقص به عنوان ابزاری برای سرگرمی و کنترل ذهنی ملت ها از جمله ملت خودشان استفاده می کنند.
جنجال رسانه های غربی علیه ارزش ها و باورهای اسلامی-ایرانی نشان می دهد که بدون شک استحاله فرهنگی و اجتماعی و تغییر هویت کشورها، برای قدرت های استعماری اهمیت بیشتری از مسائل سیاسی دارد. در سال های اخیر برگزاری کلاس ها و مراسم رقص به خصوص در شهر تهران کمک شایانی به دشمنان در جهت رسیدن به اهداف خود داشته است که اجمالاً به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
 
برگزاری  کلاس های آموزش رقص در مناطق شمالی تهران
 
برخی گروه های ضد ارزشی در تهران اقدام به راه اندازی سالن های آموزش رقص و خوانندگی همزمان کرده اند که با تبلیغات گسترده هم همراه بوده است. برخی از این کلاس ها بدون محدودیت جنسی برگزار می شود.
 
در حال حاضر هزینه برگزاری کلاس های رقص در تهران در مناطق مختلف متنوع و بین ۱۵ تا ۴۰ هزار تومان برای هر ماه در کلاس های عمومی و تا ۱۵۰ هزار تومان برای کلاس های خصوصی است.
 
رقص
 
این آموزشگاه های خصوصی که اکثراً در مناطق شمالی شهر تهران واقع شده اند از مناطق پایین شهر برای خودشان نیرو جذب می کنند.
بر اساس گزارش های رسیده دختران کم در آمد پس از آموزش و یادگیری انواع رقص در مجالس و مهمانی های مختلط و بی بندبار و پارتی های شبانه توسط لیدرها به کار گرفته می شوند.
رقص
 
اکنون به نظر می رسد نوبت به رقص باله رسیده است؛ حرکات موزونی که منشا آن به تمدن غربی باز می گردد. این هنر غربی به علت «رقص» بودن رسماً ممنوع است. با این حال آگهی های آن در خیابان های بالای شهر دست به دست می شود و «بالرین» های ایرانی عکس هایشان را در شبکه های اجتماعی فیس بوک و اینستاگرام دست به دست می کنند.
نکته جالب اینجاست حتی در فدراسیون ژیمناستیک در زیرمجموعه حرکات نمایشی نیز این هنر به عنوان زیرمجموعه این ورزش به ثبت رسیده است.
 
 
برگزاری رقص لزگی در ضیافت همسر رئیس‌جمهور برای زنان دولت در کاخ
 
خبرگزاری فارس در تاریخ ۹۳/۰۱/۳۱ گزارش داد؛ تالار حافظیه کاخ سعدآباد شب گذشته محل برپایی جشن همسر رئیس‌جمهور برای همسران وزرا، سفرا و زنان دولت بود؛ مهمانی زنانه‌ای همراه با رقص و شوی لباس.
 
این جشن بزرگداشت مقام زن که با بی حجاب شدن میهمانان آن بیشتر شبیه یک دور همی زنانه شده بود از بخش‌های مختلفی غیر از دولت نیز میهمانانی داشت، فعالان امور زنان، بازیگران، کارگردانان و نویسندگان زن.
رقص لزگی ۶ دختر و کنسرت موسیقی زنان، بخشی ویژه از برنامه‌های این ضیافت بود.
 
 
 
کنسرت رقص در دانشگاه آزاد تهران مرکز، دانشکده هنر و معماری
 
خبرگزاری تسنیم: دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مرکز اعلام کرده است که ۹۳/۱۰/۰۷ کنسرت رقص و موسیقی برگزار خواهد کرد.
 
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی یک نهاد رسمی اعلام می‌کند که کنسرتی به‌منظور رقص برگزار خواهد کرد.
بر اساس آنچه در سایت بلیط‌فروشی این کنسرت اعلام شده، گروهی موسوم به «ژوانا و هرنگ» کنسرت “به‌یاد ماندنی” “رقص” و “موسیقی” ویژه خانم‌ها برگزار خواهد کرد.
 
رقص
 
برگزاری دیسکوی زنانه در تالار وحدت
خردادماه امسال خبرگزاری ها خبری را پخش کردند مبنی بر اینکه در ۱۹ و ۲۰ خردادماه تالار وحدت تهران برگزار کننده دو کنسرت ویژه بانوان خواهد بود که یکی از این کنسرت ها با هنرنمایی گروهی به سرپرستی “هایده.ک” و با انجام حرکات موزون برگزار می شود.
 
“هایده.ک” یکی از مربیان صاحب شهرت کلاس های رقص در تهران است که به تدریس انواع رقص های ایرانی و خارجی در کشور می پردازد. علاوه بر آن گروه رقصنده که به سرپرستی وی و دخترش “هدیه” به انجام حرکات موزون می پردازند، در بسیاری از مراسم و به مناسبت های مختلف شرکت کرده و به تبلیغ فعالیت های این گروه در سراسر تهران اقدام می کنند.
 
برگزاری این نوع مجالس به بهانه اینکه فقط ویژه بانوان است؛ گویا از سوی برخی مسئولین مورد توجه قرار گرفته است و برگزار کنندگان این برنامه ها موفق به دریافت مجوز می شوند.
 
 
جشن تکلیف با چاشنی رقص و آواز
رواج و عادی سازی رقص در بین مردم به جایی رسیده است که برخی حتی در جشن تکلیف دختران خود برنامه رقص می گذارند. هجمه ی وسیع تبلیغات فرهنگی برای ترویج رقص و موسیقی آن هم از نوع مفسده انگیز آن چنان این امر را عادی جلوه داده است که برخی از مردم حتی با داشتن اعتقاد به احکام الهی، برای برگزاری مجالس رقص، شکی به خود راه نمی دهند. این چیزی است که رسانه ها و ماهواره های غربی به دنبال آن بوده اند. این روزها سجاده و نماز برخی خانواده ها در جشن تکلیف دخترشان جای خود را به رقص و پایکوبی، آواز و میهمانی هایی که بیشتر به مراسم عروسی شبیه است؛ داده است.
 
 
نفوذ رقص به مهدهای کودک
فرهنگ فساد انگیز رقص به مهد کودک ها هم راه پیدا کرده است و شاید بتوان گفت خیلی پیش تر از این که به دانشگاه و تالار وحدت و باشگاه های ورزشی راه پیدا کند؛ در مهد کودک ها جاخوش کرده بود. امروزه رقص، آواز و حتی آموزش آن به کودکان کمتر از ۶ سال، پای ثابت برنامه های مهد کودک ها است و مدیران مهدکودک ها با افتخار از این برنامه ها یاد می کنند.
 
رقص
 
بهانه و توجیه مربیان مهد کودک، ایجاد فضایی شاد و پویا برای کودکان است. حال سؤال این است آیا شاد شدن کودکان معصوم لزوماً با رقص هایی از نوع مدرن و غربی به همراهی ترانه های عاشقانه امکان پذیر است. کار به جایی رسیده است که در برخی مهد کودک ها رقص های دو نفره آموزش داده می شود و دختران و پسران کوچک باید با همراهی هم برقصند.
 

رقص

 

به جرأت می توان گفت شروع جریان عادی سازی رقص در جامعه از مهد کودک ها شروع شد تا جامعه حساسیت کمتری نشان دهد و مردم در سطح جامعه گوششان به کلمه «آموزش رقص» عادت کرده باشد و زمانی که راه اندازی کلاس های رقص در سطح شهر استارت می خورد کسی احساس خطر نکند.
 
 
فرهنگ رقص و برهنگی؛ دست در دست هم
لازمه رقصیدن به روش های مدرن و غربی و مفسده انگیز که امروزه در سطح جامعه و حتی در بین خانواده ها به شدت رواج یافته است استفاده از لباس هایی با مدل غربی و اصطلاحاً لباس شب است. این لباس ها که عموماً نیمه برهنه هستند؛ به تدریج در طی سالیان در بین مردم رواج یافته است بطوریکه امروزه استفاده از چنین لباس هایی به یک فرهنگ عمومی برای شرکت در مجالس جشن و عروسی تبدیل شده است.
آنچه که در سال های اخیر به وضوح مشاهده می شود گسترش فرهنگ برهنگی است که با ورود و گسترش فرهنگ رقص و موسیقی و هم راستا با آن رشد یافته است. امروزه یکی از مواردی که در کنار رقص و در واقع برای کامل کردن فرهنگ آن در برخی از مهد کودک ها مشاهده می شود؛ آموزش دادن مد روز لباس هایی که برگرفته از مدل های غربی است. در این مهد کودک ها به کودکان آموزش می دهند که لباس ها و مدل مویشان را چگونه انتخاب کنند تا بتوانند جذابیت جنسی خود را به دیگران نشان دهند.
 
رقص
 
 
چه باید کرد؟
مقام معظم رهبری در ۷ آذر ماه ۱۳۶۸ نخستین هشدار را نسبت به رویکرد جدید دشمن به عرصه فرهنگی اعلام داشتند و بعدها با تعبیر «شبیخون فرهنگی»، ابعاد و عمق توطئه را تشریح نمودند:
«یک جبهه‌بندی عظیم فرهنگی که با سیاست، صنعت، پول و انواع و اقسام پشتوانه همراه است، الآن مثل یک سیلی راه افتاده که با ما بجنگد. جنگ هم، جنگ نظامی نیست. بسیج عمومی هم در آنجا هیچ تأثیری ندارد و آثارش هم طوری است که ما تا به خود بیاییم، گرفتار شده‌ایم.»
 
در شرایطی که دولت مردان و مسئولین فرهنگی کشور نسبت به رواج و عادی سازی رقص در جامعه و حتی در فضاهای عمومی بی تفاوت و بلکه حمایت کننده اند؛ لازم است والدین دلسوز و متعهد، نسبت به مراسم ها و جشن های خانوادگی خود دقت بیشتری نمایند تا خود باعث ترویج رقص، این ابزار تهاجم فرهنگی نباشند و در جهت اهداف بدخواهان ملت ایران قدم برندارند. شایسته است هر مسلمان دغدغه مندی که نگران نوع تربیت جوانان خود و فرهنگ جامعه است با تحقیق در مورد ریشه ی فرهنگ فساد انگیز رقص، با نگاه متفاوتی به این موضوع بنگرد و دست های پشت پرده آن را ببیند تا در مراسم ها و جشن های خود تدارک رقص و موسیقی را ندهد.
قرآن به تعالی و پاکی روح جامعه اهمیت زیادی می دهد. در آیه ۲ سوره مائده شریفه می فرماید: «و تعاونوا علی البر والتقوی و لاتعاونوا علی الاثم والعدوان»؛ و در راه نیکی و تقوا با یکدیگر همکاری کنید، و در گناه و تعدی دستیار هم نشوید.»
با این وجود چگونه است که مسئولان فرهنگی کشور اسلامی به جای مبارزه با این ابزار تهاجم فرهنگی، راه های جدیدی را برای گسترش آن باز می کنند. برگزاری کنسرت رقص ویژه زنان در راستای کدام برنامه دولت است؟ آیا در راستای حمایت از طرح های وزارت خارجه آمریکا نیست؟
 
برگرفته شده از باحجاب
م. هوشیار
۲۲فروردين

تهاجم فرهنگی

تهاجم فرهنگی، مثل خودِ کار فرهنگی، اقدامِ آرام و بی سر و صدایی است. یکی از راههای تهاجم فرهنگی، این بوده است که سعی کنند جوانان مؤمن را از پایبندی های متعصّبانه به ایمان، که همان عواملی است که یک تمدّن را نگه می دارد، منصرف کنند. همان کاری را که در اندلس، در قرنهای گذشته کردند. یعنی جوانان را در عالم، به فساد و شهوترانی و میگساری و این چیزها مشغول کردند. این کار، حالا هم انجام می گیرد. من بارها گفته‌ام: عدّه‌ای وقتی در خیابان نگاه می کنند و زنانی را می بینند که حجابشان قدری ناجور است، دلشان خون می شود. بله؛ این کارِ بدی است. اما کارِ بد اصلی، این نیست. کارِ بد اصلی آن است که شما در کوچه و خیابان نمی بینید! کسی به کسی گفت: «چه کارمی کنی؟» گفت: «دهل می زنم.» گفت: «چرا صدای دهلت در نمی آید؟» گفت: «فردا صدای دهل من درمی آید!» صدای فروریختن ایمان و اعتقاد ناشی از تهاجم پنهانی و زیرزیرکی دشمن - اگر شما ملت و عناصر فرهنگی بیدار نباشید - خدای نخواسته، آن وقتی درمی آید که دیگر قابل علاج نیست!

م. هوشیار