شهید دیالمه7 - روش مبارزه

وحید کارهایش را آنچنان منظم و دقیق و با احتیاط انجام میداد که به راحتی می توان اصول اش را استخراج کرد. شعار وحید این بود که مبارزه باید اسلامی و خدایی و با خلوص نیت باشد. بر روی همین اصل، اولین دعای کمیل را در دانشگاه های مشهد راه انداخت. آن هم قبل از انقلاب.

اعتقاد راسخ وحید به مبانی اسلام و امور مذهبی و رعایت اخلاق اسلامی مهمترین ویژگی شخصیتی وحید بود که دوستان زیادی را دور او جمع می کرد.

مباحث دینی و اعتقادات مذهبی وحید باعث می شد عده ای از دانشجویان انقلابی که مبارزه به هر روش و به هر قیمتی را مهمترین چیز می دانستند، بعد از چند بار جلسه آمدن، قید حضور در این جلسات را بزنند و با او ادامه ندهند. می گفتند این حرف ها چیست؟ اصل مبارزه است!

وحید کار تشکیلاتی را با هسته های 5 نفره انجام می داد.

توی محیط های ورزشی حاضر می شد. اردوهای تفریحی راه می انداخت.

همیشه و از هر موقعیتی استفاده می کرد برای جذب نیروهای خوب و متدین. عده ای را در فوتبال و کوهنوردی جذب می کرد، عده را در کتابخانه و شماری را در خوابگاه دانشکده.

مبارزه را تلاشی در جهت فکری می دانست که تاکیدش بر آگاه سازی و تقویت نیروی فکری نسل جوان بود.

 

او روش های مخفی کاری و حفظ امنیت را به دوستانش هم یاد میداد. دقیق و با برنامه بود و مسایل امنیتی را رعایت می کرد.

کتابها را یک جا نگهادری نمی کرد. تا جایی دقت می کرد که ختی شماره تلفن ها را هم برعکس می نوشت.

موقع مطالعه کتاب را جوری می گرفت که وسط اش باز نشود. می گفت: اگر زمانی گیر افتادم نمی خواهم خط فکریم را متوجه شوند.

برگرفته شده از کتاب دیالمه - ص57 تا 64