امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟

این هفته هم گذشت تو اما نیامدی

خورشید خانواده ی زهرا نیامدی

از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها

ای آخرین مسافر دنیا نیامدی

صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم

"آمد غروب، رفت و تو آقا نیامدی"

امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟

آقای من! اگر زد و فردا نیامدی

غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم

تا روبرویمان نشدی، تا نیامدی!