عشق و دین - ابلیس شبى رفت به بالین جوانى

 عشق و دین

 راوى از امام صادق علیه السلام معناى دین را مى‏پرسد. دین یعنى چه؟ صد و بیست و چهار هزار پیامبر آمدند و فرهنگى به نام فرهنگ خدا ارائه دادند، این چیست؟

 امام باقر علیه السلام مى‏فرماید:

 « هل الدین الا الحب »(الکافى: 79/8، حدیث 35  - وسائل الشیعة: 171/16، باب 15، حدیث 21265)

 شما در تمام موارد دین دقت کنید، ببینید دین به جز عشق و محبت چیز دیگرى هم هست؟ شما هر حلال و حرامى را که در قرآن مى‏بینید بر اساس عشق و محبت است(وسائل الشیعة: 168/16، باب 15، حدیث 21255) حرام است براى چه؟ براى اینکه دوستت دارم، عاشقت هستم، نمى‏خواهم ضرر عقلى و ضرر جسمى و ضرر روانى بکنى.

 تمام آنچه بر تو حرام کردم یا جدى ضرر اندیشه‏اى دارد یا ضرر روانى دارد یا ضرر جسمى دارد یا دو تا ضرر دارد، یا سه تا ضرر دارد، یا همه‏اش ضرر است، براى همه شئون حیات مواردش هم روشن است، حالا من یک موردش را مى‏گویم که هنوزم هست.

ابلیس شبى رفت به بالین جوانى

آراسته با شکل مهیبى سر و بر را

 گفتا  که منم مرگ اگر خواهى زنهار

باید بگزینى تو یکى زین سه خطر را

 یا آن پدر پیر خودت را بکشى زار

یا بشکنى از خواهر خود سینه و سر را

 یا خود ز مى ناب کشى یک دو سه ساغر

تا آنکه بپوشم ز هلاک تو نظر را

 لرزید از این بیم جوان برخود و جا داشت

کز مرگ فتد لرزه به تن ضیغم نر را

 گفتا پدر و خواهر من هر دو عزیزند

هرگز نکنم ترک ادب این دو نفر را

 لکن چو به مى‏دفع شر توان کرد

مى‏نوشم و با وى بکنم چاره شر را

 جامى دو بنوشید چو شد خیره زمستى

هم خواهر خود را زد و هم کشت پدر را

 

 من به تو مى‏گویم حرام است، براى اینکه دوستت دارم، نمى‏خواهم ضرر کنى، چه کار کنم؟ شما با تمام وجود بگو: خدایا! من را دوست نداشته باش، مى‏گوید: من از عشقم به تو دست برنمى‏دارم. دوست داشتن بر اساس عشق است، سینه پرشیر مادر بر اساس عشق است، پدر و مادر را عاشق تو قراردادم بر اساس عشق است.

برگرفته از سایت استاد حسین انصاریان